تهران شورایی قوی و مطالبه گر می‌خواهد

وبلاگ مجید بابایی- شهروندان تهرانی با انتخاب تمام بیست و یک نفر اعضای شورای پنجم از لیست امید دو مطالبه مهم دارند: اول اینکه نسبت به عملکرد حداقل سه دوره گذشته شورا و دوازده سال مدیریت شهری تهران رضایت ندارند. تهران را رها شده می پندارند, نفوذ سیاست و جناح بندی ها را به نفع تهران نمی دانند و شورا را فاقد روحیه مطالبه گری به نفع شهروندان می دانند.

دوم اینکه رابطه شهردار را با اعضای شورا رابطه ای برنامه محور و پاسخگو نمی بینند. شاید به خاطر همان سیاست زدگی اعضای شورا و بدنه مدیریت عالی شهرداری و شاید هم خدای نکرده به خاطر برخی روابط خارج از عرف و قانون و ...

 به نظر آنچه که برای کلان شهر تهران اهمیت دو چندان دارد صرفا برخورداری از یک شهردار تمام قد و فهیم از مدیریت شهری و اجرایی نیست, شهرداری که هم مدیر کاربلد و با تجربه ای باشد و هم با مبانی, استانداردها و مولفه های مدیریت یک کلان شهر با انبوهی از مشکلات و چالش های مختلف آن آشنا باشد, بلکه پاشنه آشیل تهران شورایی ضعیف, بی برنامه, غیر متخصص و از همه مهم تر فاقد هیات رئیسه ای منسجم و قوی می باشد. این دقیقا همان نقطه ضعف مهم شورای شهر تهران در این دوازده سال گذشته بوده است. شورایی که مدیریت شهر را تمام و کمال نه به شهرداری تهران بلکه به یک جناح سیاسی به منظور سکویی برای رسیدن به پاستور واگذار نمود که البته حاصل آن نیز سه "نه" بزرگ از سوی مردم ایران بود. و نتیجه آن شد که امروز در تهران شاهد آنیم. امروز تهران هر چند به ظاهر در خود مظاهر مدرنیته, برج های سر به فلک کشیده, اتوبان ها, بزرگراه ها, پل ها و تونل های تو در تو را بسیار می بیند اما من شهروند تهرانی آن را محل آسایش خود نمی پندارم, آلودگی هوا به من شهروند تهرانی اجازه تنفس نمی دهد, ترافیک و ازدحام معابر وقت گرانبهای من شهروند تهرانی را هر روز ضایع می کند و امروز برج های منطقه 22 من شهروند تهرانی را از حق طبیعی ام برای استفاده از محیط زیست و تفرج گاه های طبیعی اطراف تهران که یکی پس از دیگری محو می شوند محروم کرده است.

 انتظارات از شورای پنجم بسیار بالاست, انتظار از یک بدنه سیاسی کاملا واحد, منسجم و متخصص فراوان است. شهر تهران با شورای پنجم یکدستش و با دولت دوازدهم همسویش می تواند به هر آنچه ندارد برسد, تهران با شورای پنجم می تواند نفس بکشد, می تواند حمل و نقل عمومی پیشرفته ای داشته باشد, می تواند شبکه ریلی توسعه یافته و گسترده تری داشته باشد, تهران با شورای پنجم آماده است که دیگر بفروش نرود.

 اما تحقق این انتظارات مستلزم ضعیف نشدن شوراست, مستلزم حفظ همه بیست و یک نفر منتخب است. اینکه سرلیست تهران که شخصی متعهد, متخصص و مدیر اجرایی موفقی هم در حوزه مدیریت شهری است ردای شهردار بر تنش کنیم را شخصا پیشنهاد خوبی نمی بینم. یک شهردار خوب را می توان از بین 80 میلیون ایرانی انتخاب کرد اما برای شورایی قوی فقط و فقط به همین بیست و یک نفر چشم امید داریم. بگذاریم شورای پنجم با تمام قدرت و ظرفیتش اصلاح کلان شهر تهران را به نمایندگی از مردم از شهردار منتخبش مطالبه کند.