|
کد خبر:
149156
|
کشتی‌های چینی هیچ‌گونه محدودیتی در صید ندارند
صیادان بومی جنوب سیستان و بلوچستان این روزها حال‌وروز خوشی ندارند، زیرا علاوه بر این‌که درگیر وضعیت بد معیشتی هستند، برای لقمه‌ای نان باید جانشان را نیز بر کف دست بگیرند.
تین نیوز
صیادان بومی جنوب سیستان و بلوچستان این روزها حال‌وروز خوشی ندارند، زیرا علاوه بر این‌که درگیر وضعیت بد معیشتی هستند، برای لقمه‌ای نان باید جانشان را نیز بر کف دست بگیرند. موضوع توسعه اقتصاد دریایی در جنوب کشور خصوصاً در محدوده سواحل مکران یکی از سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه است که از سوی رهبر معظم انقلاب نیز به مسئولان ابلاغ و بارها نیز از سوی ایشان بر آن تأکید شده است؛ اما در سال‌های اخیر میزان سهم مردم بومی این منطقه از این ظرفیت خدادادی کم‌تر شده است، زیرا با توجه به توسعه صیدهای جدید از جمله صید «ترال» و ورود کشتی‌های بزرگ صیادان بومی با مشکلات فراوانی روبه‌رو شده‌اند.
به گزارش روزنامه سبزینه، وقتی پای درد دل ملوانان و صیادان منطقه می‌نشینیم، مشکلات فراوانی از قبیل درآمد کم، نداشتن بیمه، مشکلات معیشتی و بسیاری موارد دیگر را مطرح می‌کنند؛ اما یک نقطه مشترک در صحبت‌های همه آن‌ها وجود دارد و آن کم‌شدن ماهی‌ها و ذخایر آبزیان است. این صیادان معتقدند که در سال‌های اخیر ورود کشتی‌های چینی برای صید به سواحل مکران و استفاده آن‌ها از صید ترال موجب بر هم خوردن توازن در زندگی دریایی این منطقه شده و صیادان را با کاهش چشمگیر ذخایر آبزیان مواجه کرده است.
محمد شیرانی، یکی از صیادان چابهاری، اظهار داشت: ظاهراً به نظر می‌رسد خون چینی‌ها از خون مردم محلی و بومی رنگین‌تر است، زیرا آن‌ها حق استفاده از منابع ما را به‌راحتی دارند؛ اما ما نمی‌توانیم این کار را انجام بدهیم. وی افزود: اگر بخواهیم به دریا برویم، باید از سوی اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان بارها بررسی و ارزیابی شویم؛ اما کشتی‌های چینی به‌راحتی همه منابع ما را به یغما می‌برند و هیچ اقدامی هم برای مقابله با آن‌ها نمی‌شود. وی گفت: سوال ما از مسئولان این است که اگر برای ما مجوز صید صادر و ما را کنترل می‌کنند که ذخایر دریایی حفظ شود، چرا برای کشتی‌های چینی که به روش «ترال» صید و همه‌چیز را جارو می‌کنند، نظارتی وجود ندارد.
نکته مهم دیگری که در این بحث حائز اهمیت است، این است که صید «ترال» مدت‌هاست که در نقاط مختلف دنیا به دلایل مختلف ازجمله مشکلات زیست‌محیطی متوقف یا محدود شده است. ترال (Trawl) یا «گوفه» تور ماهی‌گیری بزرگی به شکل قیف است که از دو طرف به تخته‌هایی متصل و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده می‌شود. امروزه صید به روش ترال به‌شدت در برخی از کشورها کنترل می‌شود و هدف بسیاری از اعتراضات زیست‌محیطی است، زیرا در این روش صید، تور ترال در آب‌های میان سطحی، عمیق و حتی کف دریا کشیده می‌شود که این عمل باعث آشفتگی و بر هم خوردن توازن در زندگی موجودات دریایی و حتی برهم خوردن چرخه زندگی در کف دریاها می‌شود.
کشتی‌های چینی هیچ‌گونه محدودیتی در صید ندارند
محمود هوتی، یکی دیگر از صیادان بومی منطقه که در بندر کنارک زندگی می‌کند، اظهار داشت: صید ماهی تنها منبع درآمد ما برای گذران زندگی در این منطقه است که متأسفانه در سال‌های اخیر با توجه به حضور کشتی‌های چینی درآمد ما به‌شدت کاهش پیدا کرده. وی افزود: با توجه به این‌که این کشتی‌ها اکثر ماهی‌های این منطقه را به روش ترال صید می‌کنند، مجبور هستیم به مناطق دیگر که برای ما ایجاد خطر می‌کند، برویم.
اما حالا سوال مهم این است که آیا واقعاً موضوع صید ترال توسط کشتی‌های چینی صحت دارد و اگر این موضوع درست است، چرا از سوی مسئولان اقدامی انجام نمی‌شود؟ جواب این سوال در واقع حلقه مفقوده این ماجرا است که البته زیاد هم پیچیده نیست، زیرا طبق اظهارات ضدونقیض مسئولان شیلات کشور و استان سیستان و بلوچستان کشتی‌های چینی وجود دارند؛ اما متعلق به چینی‌ها نیستند. ظاهراً این کشتی‌ها با مجوز سازمان شیلات به صید می‌پردازند و دارای شریک ایرانی هستند؛ یعنی چند شرکت ایرانی وجود دارند که این کشتی‌ها تحت اجاره آن‌ها یا با همکاری آن‌ها این کار را انجام می‌دهند. مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان اظهار داشت: مجوزهای یک تا دو ماهه برای کشتی‌های صید «ترال» و تنها برای صید ماهی‌های غیرمأکول صادر شده است.
هدایت‌الله میرمرادزهی با اشاره به این‌که کشتی‌های ترال چینی تنها به صید ماهی‌های غیرمأکول که به دلیل ملاحظات شرعی مورداستفاده مسلمانان نیست، می‌پردازند، افزود: البته با توجه به این‌که در استان سیستان و بلوچستان کشتی‌های بزرگ صید صنعتی وجود ندارد، برای کشتی‌های چینی با رعایت نوع، زمان و مکان مجوزهای صید محدود صادر شده است. وی خاطرنشان کرد: همه این کشتی‌ها با رعایت ضوابط خاص و دریافت مجوزهای لازم و با تورهای میانی ترال به صید می‌پردازند و نظارت کامل بر روی عملکرد آن‌ها وجود دارد.
در این میان بازهم سر صیادان محلی بی‌کلاه می‌ماند و روزبه‌روز بر میزان فقر و تنگدستی آن‌ها در عین دارایی افزوده می‌شود. این‌که فعالیت این کشتی‌های چینی منفعت دارد یا نه، باید از سوی کارشناسان مختلف بررسی شود و همه زوایای آن موردبحث قرار گیرد تا بهترین تصمیم در این خصوص اتخاذ شود؛ اما نکته واضح این است که فعالیت این کشتی‌ها قطعاً به نفع صیادان بومی نیست.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.