زمان،زمان ورود به بازار LNG است

محمدصادق جوکار در گفت‌وگو با خبرنگار مارین‌تایمز با بیان اینکه هزینه تمام شده و وضعیت عرضه و تقاضای بازار از مولفه‌های اصلی سیاست‌گذاری عرضه‌کنندگان LNG در جهان است، گفت: علاوه بر این موارد، در مورد خاص ایران،مولفه‌های دیگری مثل تحریم و دسترسی به فناوری هم تاثیرگذار است.

وی با بیان اینکه هزینه تمام شده LNG ایران می‌تواند حتی در شرایط کنونی هم که قیمت‌ها در بازار آسیا حدود 6 تا 6.5 دلار است برای ورود به بازار توجیه اقتصادی داشته باشد، گفت: در حال حاضر قطر قصد دارد تولید گاز را افزایش دهد اما این سوال مطرح می‌شود که با توجه به کاهش قیمت‌ها، آیا افزایش تولید LNG برای قطر اقتصادی هست یا خیر؟

ارزیابی اقتصادی LNG ایران در بازار انرژی

جوکار، تصریح کرد: نکته مشترک ایران و قطر این است که چون به همراه گاز طبیعی که تولید و استخراج می شودNGL ها وجود دارد، باعث کاهش هزینه نهایی LNG می‌شود، یعنی با تولیداتی که در روند تولید گاز وجود دارد می‌توانیم در هزینه نهایی LNG نسبت به رقبا ارزیابی اقتصادی بهتری داشته باشیم.

وی با بیان اینکه آمارهای آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهند در بین سال‌های 25-2022، امکان ورود LNG های جدید علاوه LNG های درحال ساخت کنونی وجود دارد، گفت: یک مطالعه تطبیقی انجام شده توسط موسسه انرژی آکسفورد، نشان می‌دهد هزینه نهایی تولید LNG در قطر و احتمالاً ایران در هر میلیون BTU (شامل 3 بخش فید، مایع سازی و انتقال) با فرض اشتراک هزینه‌های تولید از میدان مشترک همانند قطر حدود 5 تا 5.2 دلار است، اما به دلیل وجودNGL ممکن است هزینه تمام شده LNG ایران در هر میلیونBTU 2 تا 2.5 دلار محاسبه شود که این موضوع نشان می‌دهد هم‌اکنون هم نسبت به رقبا که دارای هزینه تولید بالاتری هستند، به لحاظ اقتصادی زمان مناسبی برای ورود ایران به بازارLNGاست.

این کارشناس بازار انرژی، در ادامه گفت: البته لازم است که علاوه بر این، مطالعه تطبیقی هزینه نهایی تولید LNG به طور خاص در مورد ج.ا.ایران، با توجه به وضعیت جدید بازار محاسبه شود.

وی افزود: این در شرایطی است که برخی از عرضه‌کنندگان از جمله کشورهای استرالیا، امریکا، و روسیه با این قیمت‌ها نمی‌‌توانند بخشی از تولیدات پرهزینه LNG خود را به نتیجه برسانند. اما در مجموع می‌توان گفت در صورتیکه مشکلات مربوط به دسترسی فناوری و ریسک‌های سیاسی برای تولید LNG در ایران برطرف شود، همین حالا هم می‌توانیم برای ورود به بازار LNG اقدام کنیم.

جوکار با اشاره به ضرورت ورود ایران به بازار LNG گفت: اگر به‌دنبال متنوع‌سازی سبد صادراتی خود هستیم باید وارد بازار LNG شویم، زیرا روند LNG گرایی در جهان رو به افزایش است، تا جاییکه روند افزایش سهم LNG در بازار جهانی جهانی تا سال 2040 به 48 درصد مجموع تجارت گاز (52درصد سهم خط لوله) افزایش می‌یابد، این درحالی است که هم اکنون یک سوم تجارت جهانی گاز از طریق LNG است.

عضو هیات علمی موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی، با اشاره به توسعه LNG در خاورمیانه گفت: در حال حاضر کشورهایی که قصد داشتند گاز را از طریق خط لوله از ایران دریافت کنند، در حال برنامه‌ریزی برای توسعه LNG هستند.

وی با اشاره به مزایای صادرات LNG در مقایسه با صادرات از طریق خط لوله، گفت : در حالیکه خط لوله برای عرضه‌کننده امنیت‌زا و برای مصرف‌کننده امنیت‌زداست، LNG برای مصرف‌کننده امنیت ایجاد می‌کند زیرا در این مصرف‌کننده است که تصمیم می‌گیرد LNG را از کدام کشور خریداری کند، و ممکن است در مقطعی LNG را از کشورهای دیگر خریداری کند.

امنیت انرژی در گرو صادرات گاز از طریق خط لوله

جوکار در ادامه توضیح داد: اما در روش صادرات گاز از طریق خط لوله، عرضه کننده از امنیت بیشتری برخوردار است، زیرا تغییر در روند صادرات به واسطه قراردادهای بلند مدت به راحتی امکان پذیر نیست، مثل روس‌ها که در بحث صادرات گاز از امنیت بالایی در بازار اتحادیه اروپا برخوردارند.

او با بیان اینکه اگر دنبال امنیت انرژی هستیم اولویت سیاست‌گذاری باید بازارهای پیرامون و صادرات از طریق خط لوله باشد، گفت: امنیت انرژی ما از طریق خط لوله تامین می‌شود.

کارشناس ارشد موسسه مطالعات انرژی، با بیان اینکه LNG قابلیت تحریم دارد، گفت: در حوزه LNG از نظر فناوری وابستگی عرضه کنندگان به مصرف‌کنندگان بیشتر است، زیرا بخش عمده فناوری در اختیار مصرف‌کنندگان است.