برقی‌کردن ما را به قطار پرسرعت نمی‌رساند
شیوه‌های رقیب حملونقل ریلی مسافری در تمام دنیا هر روز سرعت‌های جدید و بیشتری را تجربه می‌کنند و حملونقل ریلی نیز باید بکوشد از این رقابت جا نماند.
شیوه‌های رقیب حملونقل ریلی مسافری در تمام دنیا هر روز سرعت‌های جدید و بیشتری را تجربه می‌کنند و حملونقل ریلی نیز باید بکوشد از این رقابت جا نماند.
برهمین اساس در همه دنیا، با وجود اینکه قطارهای برقی سال‌هاست مورد استفاده قرار می‌گیرد، راه‌اندازی قطارهای پرسرعت نیز مدت‌هاست آغاز شده است. در ایران در راستای افزایش سرعت قطارهای مسافری، پروژه برقی کردن قطار تهران- مشهد در دستور کار قرار دارد البته باید یادآوری کرد برقی کردن، فقط بخشی از روند راه‌اندازی قطارهای پرسرعت است. درواقع اگر قصد داریم افزایش سرعت قطارها را در دستور کار قرار دهیم، چاره‌ای جز حرکت به سمت قطارهای پرسرعت نداریم. یکی از نکاتی که در پروژه برقی کردن قطار تهران- مشهد با هدف افزایش سرعت قطار در ایران باید مورد توجه قرار داد این است که در مسیر قطارهای پرسرعت، هیچ قطار باری نباید حرکت کند درحالی که در مسیر تهران- مشهد، هم تردد قطار باری داریم؛ هم مسافری. در برقی کردن راه‌آهن، درواقع ما قدرت کشش لکوموتیو را افزیش می‌دهیم و میتوانیم با اعمال نیروی بیشتر، قطارهای سنگین‌تری را حرکت دهیم اما قطار پرسرعت، مبحث دیگری است. در قطارهای پرسرعت، صرفه‌جویی در زمان سیر و زمان مردم به‌عنوان مسئله اصلی مورد توجه قرار می‌گیرد. نکته مهم دیگر این است که در برقی کردن قطار تهران- مشهد، سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت در نظر گرفته شده است. این سرعتی است که نمی‌توان از آن به‌عنوان گامی در راستای افزایش سرعت قطارها یاد کرد زیرا در دنیا، قطارهای با سرعت ۲۵۰ کیلومتر به پایین، قطار پرسرعت به شمار نمی‌رود و قطارهای سریع، دارای سرعت‌های بالاتر هستند. از سوی دیگر زیرسازی موجود در مسیر ریلی تهران- مشهد پاسخگوی سرعت درنظر گرفته شده نیست و اگر قرار باشد قطار برقی در این مسیر با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت راه‌اندازی شود، این خط نیازمند بهینه‌سازی زیرساختی است که این مسئله به تنهایی هزینه‌های بالایی خواهد داشت. فناوری قطارهای پرسرعت، فناوری پیشرفته‌ای است و اگر این فناوری وارد کشور شود، سایر اجزا و بخش‌های راه‌آهن کشور نیز فرصت رشد و توسعه خواهند یافت. درواقع راه‌آهن باید به طرف فناوری‌های برتر حرکت کند تا بتواند سطح فناوری و قدرت امروز خود را رشد دهد. اگر منتظر این بمانیم که راه‌آهن در ایران به‌تدریج و آرام آرام رشد کند، این توسعه سال‌های سال طول خواهد کشید و باید سال‌ها منتظر افزایش سرعت قطارهای پرسرعت باشیم و عقب‌ماندگی ما در این زمینه از دنیا به طور مرتب بیشتر خواهد شد.
ناصر پورمیرزا - قائم‌مقام پیشین راه‌آهن کشور
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.