◄ (تصاویر) کانال سوئز چگونه ساخته شد
یکی از مشکلات تجارت بین آسیا و اروپا در زمان‌های قدیم، مشکل دور زدن قاره بزرگ آفریقا بود که هزینه حملونقل دریایی را در آن زمان بسیار افزایش می‌داد.
یکی از مشکلات تجارت بین آسیا و اروپا در زمان‌های قدیم، مشکل دور زدن قاره بزرگ آفریقا بود که هزینه حملونقل دریایی را در آن زمان بسیار افزایش می‌داد.
فاصله کم میان دریاهای سرخ و مدیترانه موجب شده بود تا در طول تاریخ افراد بسیاری به کندن کانالی بین این دو دریا فکر کرده و کوتاه کردن فاصله دریایی آسیا و اروپا باشند.
۲۵ آوریل ۱۸۵۹ فرانسه عملیات حفاری کانال سوئز را باهدف اتصال دریای سرخ و دریای مدیترانه آغاز کرد. برای ساخت این کانال شرکت کانال سوئز تأسیس شد که بیشتر سهام آن متعلق به فرانسویان و بخشی متعلق به دولت مصر بود.
این پروژه عظیم که با طراحی و برنامه‌ریزی مهندسان فرانسوی و همکاری دولت مصر و کار اجباری کشاورزان مصری در سال ۱۸۶۹ به پایان رسید، برای ۹۹ سال در اختیار شرکت فرانسوی قرار گرفت و قرار شد دولت مصر کنترلی بر حملونقل از آن آبراه نداشته باشد.
مراسم افتتاح کانال سوئز به پول آن روز نزدیک به یک‌میلیون پوند انگلیسی خرج برداشت و فرمانروایان بزرگ اروپا مانند «فرانسوا ژوزف» امپراتور اتریش و ولیعهد «پروس» در مراسم حضور یافتند. هزینه این مراسم کلاً به‌حساب دولت مصر گذاشته شد.
اندکی پس از افتتاح کانال سوئز، در زمان نخست‌وزیری دیزرائیلی، دولت بریتانیا ۴۴ درصد سهام شرکت کانال سوئز را از خدیو مصر خریداری کرد و بقیه سهام در دست سرمایه‌داران فرانسوی باقی ماند؛ بنابراین خود مصر عملاً هیچ‌گونه بهره مالی از کانال سوئز نداشت. «دیزرائیلی» حاصل تلاش درخشان خود را در گزارش کوتاهی به ملکه ویکتوریا تقدیم کرد و در پایان آن چنین نوشت: «و حالا کانال سوئز مال شماست علیاحضرت!» به‌مرور ایام قروض با بهره بالا ناشی از ساخت کانال سوئز موجب شد که مستشاران مالی انگلستان در تمامی شئون اداری مصر دخالت کنند و این زمینه‌ساز تبدیل مصر به مستعمره بریتانیا تا زمان استقلال شد.
در سال ۱۸۸۲ یک مصری وطن‌پرست به نام احمد عرابی‌پاشا که وزیر جنگ بود، زیر بار دخالت حاکم انگلیسی مصر نرفت و یک شورش مسلحانه تمام‌عیار سراسر مصر را فراگرفت. این قیام بعدها سرکوب شد و بعد از دستگیری «عرابی‌پاشا» انگلستان به اشغال نظامی مصر و سودان پرداخت و این اشغال استعماری ۷۰ سال به طول انجامید تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۵۶ جمال عبدالناصر کانال سوئز را «ملی» اعلام کرد. اقدامی که حمله این دو کشور و پس از آن‌ها اسرائیل را در پی داشت.
به گزارش دنیای اقتصاد، کانال سوئز پس از توریسم، دومین منبع درآمد دولت مصر است. دولت مصر بابت عوارضی که از کشتی‌های عبوری از کانال دریافت می‌کند تاکنون میلیاردها دلار عایدی داشته است. برای مثال در سال ۲۰۱۲ دولت مصر با عبور 17هزار و 225 کشتی، ۵ میلیارد و ۱۲۹ میلیون دلار (از قرار هر کشتی ۲۹۸۰۰۰ دلار) از این کانال درآمد داشته است. به خاطر این بهای کلان بسیاری از کشتی داران گذر از دماغه امید نیک را ترجیح می‌دهند. عبدالفتاح سیسی، رئیس‌جمهوری مصر در سال ۲۰۱۴ طی مراسمی با فشار دادن یک کلید، نخستین انفجار در پروژه احداث کانال دوم سوئز را آغاز کرد. کانال سوئز جدید ۷۲ کیلومتر طول دارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.