◄ مدیریت «زنانه»، حاصل 20 سال تلاش و ایستادن

لیلی کریمی مدیر ترمینال جنوب و غرب شرکت مسافری همسفر ضمن تشریح فضای سخت کار در بخش حمل و نقل برای بانوان از عدم حمایت دولت از حضور زنان در این صنف گلایه کرد.

او می‌گوید: خوشبختانه اکنون در صنف حمل‌ونقل پذیرفته شده است که زن‌ها فعالیت کنند، اما سالی که من مدیریت پایانه جنوب را بر عهده گرفتم، آنجا مدیرانی استخوان‌دار و قدیمی داشت و هیچ زنی در پایانه جنوب نبود و اگر هم بود، پشت صحنه فعالیت می‌کرد و شهامت حضور نداشت. ما جاده‌صاف‌کن بودیم و اکنون شما می‌توانید در تمام شرکت‌های حمل‌ونقلی حضور پررنگ زن‌ها را ببینید.

به گزارش خبرنگار تین‌نیوز کریمی در گفت‌وگو با خبرنگار هفته‌نامه حمل‌ونقل با اشاره به تجربه 20 ساله حضور در بخش حمل‌ونقل به تشریح مشکلات حضور زنان در این بخش پرداخت.

وی با بیان اینکه مدیریت این بخش برای خانم‌ها سیاست خاصی می‌خواهد و باید بسیار مراقب رفتارمان باشیم، گفت: من در این مدت برای اینکه واقعاً مدیر باشم، خیلی سختی کشیده‌ام تا بتوانم سکان‌داری پایانه را به بهترین شکل داشته باشم. کار حمل‌ونقل بسیار طاقت‌فرسا و فرسایشی، با نمای بیرونی ساده‌ای است و فشار کار باعث شده که اکنون خیلی خسته باشم.

وی با بیان اینکه مدیریت این بخش برای خانم‌ها سیاست خاصی می‌خواهد و باید بسیار مراقب رفتارمان باشیم، گفت: من در این مدت برای اینکه واقعاً مدیر باشم، خیلی سختی کشیده‌ام تا بتوانم سکان‌داری پایانه را به بهترین شکل داشته باشم. کار حمل‌ونقل بسیار طاقت‌فرسا و فرسایشی، با نمای بیرونی ساده‌ای است و فشار کار باعث شده که اکنون خیلی خسته باشم. کار حمل‌ونقل بسیار طاقت‌فرسا و فرسایشی، با نمای بیرونی ساده‌ای است و فشار کار باعث شده است که اکنون خیلی خسته باشم. باید صبر زیادی داشته باشم و سیاست‌ درستی انتخاب کنم که نهایتا منجر به پیشبرد کارها شود. با این‌ حال از همان ابتدا نظرات و ایده‌های من در تغییرات اساسی و جذب مسافر در همسفر اثرگذار بوده است.

مدیر ترمینال غرب و جنوب شرکت مسافربری همسفر در پاسخ به این سوال که آیا کار برای راننده‌های زن سخت‌تر است یا مدیران زنی که در این صنف فعال هستند؟ گفت:من هرگز راننده نبودم و تقریباً از ابتدا در بخش مدیریت بوده‌ام که بسیار سخت بود. یک راننده خانم با مردان کمتری در تماس است، در حالی که عموم مردم با این مشکل دارند که وسیله نقلیه را یک خانم هدایت کند و شاید قبولاندن اینکه امکان رانندگی یک خانم هم وجود دارد، سخت‌ترین بخش کار باشد..

کریمی ادامه داد:البته در مدیریت، شرایط سخت‌تر است. وقتی مدیر مجموعه شدم، به من توهین می‌کردند و در جلساتی که همه مدیران حضور داشتند، من را مسخره می‌کردند و به من اجازه اظهارنظر نمی‌دادند. صحبت مرا قطع می‌کردند و من به‌مرور زمان یاد گرفتم مقابل آنها بایستم و نظراتم را بدون ترس بیان کنم. بارها تهدید به مرگ شدم و برای من شایعاتی می‌ساختند تا نظر مدیرعامل برای انتخاب من تغییر کند. وقتی وارد پایانه جنوب شدم، از قمه تا چاقو می‌دیدم، اما طوری عمل کردم که همان اشخاص دیگر حتی سیگار هم نکشند

وی در پاسخ به این سوال که جذب زنان در بخش حمل و نقل نیازمند چه راهکارهایی است، گفت: تا چهار سال پیش، تنها زنی بودم که عاملیت و اجرا را با هم داشتم. در دوره‌ای، خانمی را به مدیریت بخش فنی پایانه منصوب کردم، اما به دو روز نرسیده، هنگام بررسی فنی اتوبوس، دعوا شد و از او فرمان‌برداری نمی‌کردند. باید بگویم مدیر زن به مفهومی که از او فرمان ببرند و کار انجام دهند، کم است، اما من با پشتکاری که داشتم، به این هدف رسیدم تا جایی که اکنون خود مردان می‌گویند آنها که مرد هستند کم آورده‌اند، من چگونه می‌توانم این سختی را تحمل کنم؟

وی  گفت: در حال حاضر سطح آگاهی‌ بالا و تقاضای مسافر هم به سمت حضور زن‌ها رفته است، زیرا زن‌ها در بخش پاسخگویی بهتر عمل می‌کنند و مسافران وقتی گیشه‌نشین خانم می‌بینند، استقبال بیشتری می‌کنند. اکنون تقاضاها به سمتی رفته است که مدیران شرکت‌ها برای بهبود کارها از کارمندان خانم استفاده می‌کنند و انبارهای شرکت‌ها در پایانه جنوب اپراتورهای خانم استخدام می‌کنند. بااین‌حال در تمام مدتی که در این حوزه حضور داشتم، هیچ نوع حمایت دولتی از من نشده است. دولت‌ها هیچ‌وقت و هیج جا مرا ندیدند، کمتر از عدد انگشتان دست گزارشی تهیه شده است و هیچ‌وقت امتیازی به من ندادند و حمایت دولتی از من نشده است.