بررسی نسل جدید کشنده‌های برتر قاره سبز / سنگین‌سازان اروپایی در مسیر تغییر

تین نیوز | هر چند مدت‌هاست بخش عمده‌ای از کشنده‌های روز اروپایی، بازار ایران را ترک کرده‌اند و جای خود را به چینی‌ها داده‌اند، اما این مساله به هیچ عنوان از علاقه رانندگان ایرانی نسبت به کشنده‌های برتر اروپایی کم نمی‌کند، به ویژه آن كه با عبور خودروهای ترانزیت از جاده‌های کشور و یا با سفر رانندگان ایرانی به خارج از ایران، می‌توان نسل جدید خودروهایی را دید که سال‌ها میهمان جاده‌های کشورمان بودند. همین موضوع باعث می‌شود همچنان توجه ویژه‌ای به محصولات روز سنگین‌سازان اروپایی در کشور وجود داشته باشد و هنوز هم بسیاری امیدوار باشند با کاهش محدودیت‌های تولید، بار دیگر امكان تردد نمونه‌های به‌روز محصولات اروپایی در کشور به وجود آید. در این بخش مروری بر محصولات 2015 تولیدکنندگان بزرگ اروپایی خواهیم داشت؛ با این امید كه دیدن آنها در جاده‌های کشور، چندان آرزوی دور و درازی نباشد.
 
***
 
دنیای خودروهای سنگین دنیای آرامی است؛ محصولات آنها کمتر دچار تغییرات بنیادین می‌شوند و تا سال‌ها ممکن است یک مدل بر روی خطوط تولید باقی بماند. در این میان اما تغییرات می‌تواند بسیار سریع و البته همه‌جانبه باشد و این دقیقا اتفاقی است که برای نسل جدید کشنده‌ها در اروپا رخ داده است. با الزامی شدن استاندارد آلایندگی یورو 6 در اروپا از ابتدای سال 2014 برای خودروهای جدید و از سال 2013 برای خودروهایی که بر روی خط تولید قرار داشتند، تولیدکنندگان اروپایی ناچار به تغییر موتورهای خود شدند تا بتوانند با این قانون سختگیرانه هماهنگ شوند. این مساله باعث شد در کنار تغییر در موتورها، بزرگان این صنعت دست به تغییرات بنیادین در محصولات تولیدی خود نیز بزنند.
 
مهمترین بخش در استاندارد یورو 6، کاهش قابل توجه سطح مجاز اکسیدهای نیتروژن است و به همین دلیل نیز تولیدکنندگان موتور بیش از هر چیز بر روی این بخش تمرکز کردند. به طور كلی، دو راه‌حل برای کاهش سطح این آلاینده وجود دارد که شامل Selective Catalytic Reduction یا SCR و Exhaust Gas Recirculation یا EGR است. راه‌حل اول، در اصل یک کاتالیست است که با کمک مواد جانبی می‌تواند اکسیدهای نیتروژن را به نیتروژن و بخار آب تجزیه کند. اما در راه‌حل دوم، بخشی از گازهای خروجی اگزوز، بار دیگر و در مرحله مکش، به محفظه احتراق بازمی‌گردد تا از این طریق جلوی تولید اکسیدهای نیتروژن گرفته شود. اکسیدهای نیتروژن در دمای بسیار بالای محفظه احتراق تولید می‌شوند، اما در EGR بخشی از گاز حاصل از احتراق، پس از سرد شدن در یک رادیاتور جداگانه، بار دیگر به داخل موتور بازمی‌گردد و به این ترتیب دمای محفظه احتراق متعادل می‌شود.
 
این دو راه‌حل به صورت جداگانه توانسته بودند خودروسازان را در مسیر دستیابی به یورو 5 یاری کنند، اما برای دستیابی به یورو 6 بسیاری از تولیدکنندگان ناچار به استفاده از هر دو راه حل شدند. مشکل SCR، نیاز به وجود ماده‌ای جانبی به نام AdBlue است که در مخزنی جداگانه نگهداری می‌شود و با تزریق آن به دود اگزوز، باعث تجزیه اکسیدهای نیتروژن می‌گردد، اما باید این ماده را طی مسافت مشخصی شارژ کرد که خود هزینه جداگانه‌ای به دنبال دارد. EGR از این نظر نیازی به وجود ماده‌ای افزودنی ندارد، اما باعث افزایش دمای کلی موتور تا 30 درصد می‌شود و اندکی مصرف سوخت را بالا می‌برد. بنابراین باید فکری به حال خنک کردن ساختار کلی موتور با EGR کرد، به همین دلیل نسل جدید اکثر کشنده‌های اروپایی جلو پنجره‌ای بزرگتر دارند.
 
مجموع این عوامل باعث شده طراحی بعضی از خودروها شاهد تغییراتی، به‌ویژه در ابعاد باشد تا موتورهای جدید که بزرگتر هم هستند، امکان نصب در خودروها را پیدا كنند. در عین حال، در رقابت سخت برای کاهش مصرف سوخت، خودروسازان تلاش کرده‌اند با حفظ آلایندگی پایین موتورها، مصرف سوخت را - بدون آنکه بر قدرت موتورها تاثیرگذار باشد- کاهش دهند و به همین دلیل اکنون شاهد تنوع مدل‌هایی با قدرت بیش از 600 اسب بخار در اروپا هستیم.
 
DAF 
شرکت هلندی DAF، هر چند در مقایسه با سایر برندهای این لیست، حضور کم‌رنگ‌تری در بازار ایران داشته و دارد، اما در میان سنگین‌سازان قاره سبز، نامی شناخته شده است و در کلاس خودروهای سنگین با تناژ بالای 16 تن، توانسته 16 درصد سهم بازار را در اختیار بگیرد، سهمی که در مقابل غول‌های این بازار و البته رقابت بسیار سنگینی که وجود دارد، قابل‌توجه است. DAF اکنون زیرمجموعه غول سنگین‌ساز آمریکایی، PACCAR است، شرکتی که با در اختیار داشتن برندهای مانند DAF و Leyland در اروپا و Kenworth و Peterbilt در آمریکا، تلاش می‌کند با کاهش هزینه‌ها و افزایش تیراژ تولید، جایگاه خود را در کنار غول‌های جهانی این صنعت مستحکم‌تر کند.
 
داف از موتورهای ساخت Paccar در محصولات خود استفاده می‌کند و با معرفی نسل جدید موتورهای این گروه با آلایندگی متناسب با استاندارد یورو 6، توانسته طیف جدیدی از محصولات تجاری خود را روانه بازار كند. در سری جدید خودروهای این شرکت، علاوه بر کارآیی بالا، به طراحی محصولات نیز توجه ویژه‌ای شده است؛ هرچند شاید این توجۀ ویژه، چندان باب میل طرفداران قدیمی این شرکت نباشد، چون محصولات این شرکت هلندی اکنون به هیچ عنوان نمایی از محصولات آشنای قبلی را ندارند و اگر نام DAF را از روی جلوپنجره آنها بردارید، تقریبا نمی‌توان سازنده خودرو را مشخص کرد. این در حالی است که بسیاری دیگر از تولیدکنندگان در معرفی نسل جدید خودروهای سنگین خود تلاش کرده‌اند اصول طراحی محصولات را حفظ کنند.
 
Paccar برای دستیابی به استاندارد آلایندگی یورو 6، ترکیبی از EGR و SCR را به کار گرفته است، اما در عین حال برای افزایش توان موتورها، توربوشارژر هندسه متغیر را نیز بر روی محصولات خود نصب می‌کند. جای دادن موتورهای بزرگ در کشنده‌های دماغ‌دار آمریکایی آسان است، اما وقتی صحبت از کشنده‌های اروپایی می‌شود، ابعاد موتور اهمیت زیادی می‌یابد و با توجه به اینکه Paccar باید موتور را به گونه‌ای طراحی کند که در هر دو سوی اقیانوس اطلس بتوان از آن بهره برد، تلاش زیادی برای کاهش ابعاد این موتورها شده است. به همین دلیل در این موتورها سیستم خنک‌کننده EGR کمی بالاتر نصب شده تا فضای کافی برای نصب توربوشارژر بزرگ موتور در بالای بلوک سیلندر وجود داشته باشد.
 
Paccar برای این منظور چهار موتور را در نظر گرفته است که شامل سری‌های PX-5 و PX-7 برای کاربردهای سبک در کامیون سری LF و سری‌های MX-11 و MX-13 برای کاربری‌های سنگین در کشنده‌ها و خودروهای ویژه فعالیت‌های عمرانی در سری XF و CF است.
 
گل سرسبد محصولات سری جدید DAF برای سال 2015، کشنده سنگین XF است که به طور ویژه برای استفاده در مسیرهای طولانی طراحی شده و طیف کاملی از موتورها بر روی آن قابل سفارش است. موتور پایه برای مسافت‌های کوتاه‌تر نمونه 8/10 لیتری سری MX-11 با 435 اسب بخار قدرت و 2100 نیوتن متر گشتاور است، اما می‌توان موتورهای سری MX-13 را نیز با 9/12 لیتر حجم بر روی این خودرو سفارش داد که بسته به تنظیمات موتور، 410، 460 و در نهایت 510 اسب بخار قدرت خواهند داشت که آخری با گشتاور 2500 نیوتن متری، بیش از هر چیز مناسب حمل بارهای سنگین در مسیرهای کوهستانی است.
 
بر روی تمامی این خودروها، گیربکس 12 سرعته دستی به صورت استاندارد نصب می‌شود، اما برای کاربری‌های سنگین‌تر امکان سفارش گیربکس 16 سرعته دستی نیز وجود دارد. در کنار همه اینها، DAF مطابق رویه‌ای که سایر سازندگان برتر خودروهای سنگین در اروپا دنبال می‌کنند، گیربکس اتوماتیک را نیز با نام AS-Tronic عرضه کرده است.
 
MAN 
شرکت MAN که اکنون بخشی از گروه خودروهای تجاری فولکس واگن به شمار می‌آید، یکی از معتبرترین و باسابقه‌ترین نام‌ها در دنیای خودروهای تجاری است. MAN پیش از آنکه در سال 2011 توسط فولکس واگن خریداری شود، تلاش زیادی کرد تا بتواند با خرید اسكانیای سوئد، جایگاه خود را در میان تولیدکنندگان جهانی ارتقا دهد، اما سرانجام تسلیم پیشنهاد اغواکننده فولکس واگن شد تا اکنون به عنوان بخشی از زیرمجموعه‌های تجاری این شرکت شامل Scania، MAN و شعبه برزیل فولکس واگن در زمینه تولید خودروهای تجاری فعالیت کند. حضور دو شریک از این اتحادیه، مزیت بزرگی برای گروه است؛ چرا که با توجه به قوانین سختگیرانه اروپا به ویژه در زمینه آلایندگی موتورها و هزینه‌های بالای طراحی و ساخت موتور جدید، می‌توان از این امکان برای افزایش تیراژ موتورهای تولید شده با استانداردهای اروپایی و در نتیجه کاهش هزینه‌ها بهره برد.
 
MAN جزو نخستین شرکت‌هایی بود که کار بر روی نسل جدید موتورهای یورو 6 را آغاز کرد و در این مسیر، مهندسان این شرکت تلاش کردند علاوه بر کاهش آلایندگی، مصرف سوخت را نیز کاهش دهند. MAN برای این منظور از هر دو سیستم EGR و SCR بهره گرفته است، اما از آنجا که SCR نیاز به ماده AdBlue دارد، آنها تلاش کرده‌اند تمرکز بیشتر خود را بر مدیریت درست آلاینده‌ها در زمان تولید و در نهایت کاهش آنها از طریق بهره‌گیری از EGR متمرکز کنند. سیستم تزریق سوخت ریل مشترک که از سال 2004 و پیش از اجرایی شدن استاندارد آلایندگی یورو 5 بر روی تمامی موتورهای MAN نصب می‌شد، این بار هم به کمک این شرکت آمده است تا موتورهای این شرکت بتوانند ترکیبی از مصرف سوخت مناسب، توان بالا و آلایندگی کم باشند.
 
برای سال 2015، سری آشنای TGX محور کشنده‌های MAN است. این خودرو که به طور کامل از نو طراحی شده، اکنون نمای زیباتری نسبت به نسل قبلی خود دارد، هر چند همچنان می‌توان رگه‌هایی از TGX نسل قبلی را در آن دید. بر روی این مدل، سه موتور 5/10، 4/12 و 2/15 لیتری قابل نصب است که طیف وسیعی از قدرت را در اختیار خریداران قرار می‌دهد تا بتوانند مناسب‌ترین مدل را با توجه به مسیر تردد و نوع بار کشنده خود انتخاب کنند. در پایین‌ترین مدل، این کشنده 360 اسب بخار قدرت خواهد داشت، اما در موتورهای جدید شش سیلندر 2/15 لیتری، این قدرت به بالای 500 اسب بخار می‌رسد و خریدار می‌تواند یکی از موتورهای 520، 560 و یا در نهایت غول کشنده‌های MAN، مدل 640 اسب بخاری را انتخاب کند که البته آخری بیشتر برای کاربری‌های خاص و حمل محموله‌های ترافیکی است و با گشتاور 3000 نیوتن متر، به راحتی از پس حمل بارهای بیش از 200 تن برمی‌آید.
 
توربوشارژر نصب شده بر روی این موتورها، از نوع دومرحله‌ای است و سیستم مدیریت موتور می‌تواند با کمک یک سوپاپ، میزان گازهای اگزوزی را که وارد آن می‌شود مدیریت کند تا به این ترتیب گشتاور در پایین‌ترین دور ممکن به دست آید و قدرت نیز در دورهای بالاتر موتور، حداکثر باشد. همان گونه که عنوان شد یکی از مشکلات موتورهای یورو 6، افزایش بیشتر دمای آنها نسبت به نسل قبلی موتورها است و به همین دلیل مهندسان MAN سیستم خنک‌کنندگی این موتور را کاملا بهبود بخشیده‌اند و مدار خنک‌کن جداگانه‌ای برای خنک کردن EGR در نظر گرفته شده است. رانندگان این کشنده‌ها در مسیرهای کوهستانی بدون شک از سیستم TopTorque لذت خواهند برد؛ چرا که این سیستم به صورت الکترونیکی وارد مدار می‌شود و در دنده‌های 11 و 12 می‌تواند 200 نیوتن متر به گشتاور خروجی گیربکس اضافه کند.
 
گیربکس پایه این کشنده نمونه 16 دنده دستی است، اما مدل‌های اتوماتیک موسوم به TipMatic را نیز به صورت سفارشی می‌توان بر روی آن نصب کرد؛ ضمن آنکه MAN در نسل جدید این گیربکس، برای تردد در مسیرهای جاده‌ای با بالاترین سرعت، سیستمی تعبیه کرده تا گیربکس در سه دنده پایانی، تعویض‌های سریعتری داشته باشد، امری که موجب کاهش مصرف سوخت ناشی از تعویض‌های مکرر دنده می‌شود.
 
MAN البته برای بازار کشورهایی هم که از استانداردهای پایین‌تری استفاده می‌کنند، ایده‌های مناسبی آماده کرده است که شامل مدل TGS و CLA است. اولی با نمایی شبیه بهTGX  تولید می‌شود، اما در اصل، مدلی قدیمی‌تر است که می‌توان آن را با آرایش محورهای مختلف (از تک محور تا چهار محور) برای عملیات عمرانی سفارش داد؛ ضمن آنکه موتورهایش از استاندارد یورو 2 به بالا را پوشش می‌دهند. CLA نیز به طور ویژه برای بازارهای آفریقایی و آسیایی ساخته می‌شود و هدف اصلی در آن تولید ارزان‌ترین خودروی ممکن با حفظ کیفیت ساخت است.
 
Scania 
شرکت سوئدی اسکانیا که چند سال قبل توسط MAN خریداری شد و در نهایت به همراه این شرکت تحت مالکیت گروه فولکس واگن آلمان قرار گرفت، زودتر از سایر سنگین‌سازان اروپایی، دست به تغییر خودروهای خود و البته معرفی موتورهای نسل جدید یورو 6 زد. این شرکت در سال 2010 نسل جدید کشنده‌های خود را به بازار معرفی کرد که مهمترین نکته در آنها، بزرگتر شدن ورودی‌های هوای جلوی خودرو است. بزرگتر شدن ورودی هوای رادیاتور بیش از هر چیز به استفاده از EGR بر روی این موتورها مربوط می‌شود. به دست آوردن عنوان بهترین خودروی سنگین سال 2010 توسط سریR  اسکانیا نشان داد این شرکت سوئدی توانسته مسیر درستی را طی کند.
 
اسکانیا کشنده‌های خود را در دو سری R برای کاربری‌های متوسط و G برای کاربری‌های سنگین به بازار عرضه می‌کند و برای هر دو سری، نسل جدید موتورهای 9، 13 و در نهایت 16 لیتری را فراهم كرده است. موتورهای 9 و 13 سیلندر مشابه سنت رایج در میان تولیدکنندگان اروپایی، از نوع شش سیلندر خطی هستند و در نهایت می‌توانند قدرتی تا 480 اسب بخار تولید کنند. در این میان اسکانیا موفق شده یکی از نمونه‌های این موتور با قدرت 410 اسب بخار را بدون نیاز به EGR و تنها با بهره‌گیری از SCR، به استاندارد یورو 6 ارتقا دهد؛ ضمن آنکه طیفی از موتورهای 5 سیلندر با قدرت‌های زیر 350 اسب بخار نیز برای کاربری‌های سبک‌تر توسعه پیدا کرده است که در میان آنها نیز نمونه‌هایی بدون EGR و با استاندارد یورو 6 دیده می‌شود.
 
سرآمد موتورهای یورو 6 اسکانیا، موتورهای V8 این شرکت است. سایر سنگین‌سازان اروپایی مدت‌هاست تولید نمونه‌های هشت سیلندر را کنار گذاشته‌اند، اما اسکانیا با اقتدار همچنان تولید این سری از موتورهای خود را ادامه می‌دهد تا جایی که نخستین خودروساز اروپایی است که توانست استاندارد یورو 6 را برای موتورهای هشت سیلندر خود اخذ کند. موتور V8 اسکانیا با حجم 16 لیتر می‌تواند با توجه به نیاز کاربر و با تنظیم موتور، 520 یا 580 اسب بخار، قدرت تولید کند، اما سرآمد این سری از موتورها، نمونه بی‌نظیر 730 اسب بخاری اسکانیا است که با گشتاور 3500 نیوتن متری، توان غیرقابل رقابتی را در کشیدن محوله‌های سنگین برای خودروهای این شرکت فراهم می‌کند.
 
اسکانیا از جمله نخستین شرکت‌هایی بود که نصب گیربکس اتوماتیک بر روی کشنده‌های سنگین را در اروپا آغاز کرد و تا به حال نیز پیشرفت‌های زیادی در این زمینه داشته است و تلاش کرده با معرفی گیربکس جدیدی با عنوان Opticruise ثمره همه تجربیاتش را یکجا در اختیار کاربران بگذارد. این سیستم هر چند در نهایت عملکردی شبیه به دیگر گیربکس‌های اتوماتیک موجود بر روی خودروهای سنگین در بازار اروپا دارد و همچنان از کلاچ بهره می‌گیرد، اما کنترل کلاچ آن کاملا خودکار است و نیازی به دخالت راننده نیست.
 
از سوی دیگر، برنامه تعویض دنده‌های این گیربکس بسیار هوشمندتر از نمونه‌های نصب شده از سوی سایر شرکت‌هاست و با جمع‌آوری اطلاعاتی از قبیل وزن بار، توان لحظه‌ای موتور، موقعیت پدال گاز، وضعیت مسیر و ... در هر زمان می‌تواند مناسب‌ترین دنده را انتخاب کند؛ ضمن آنکه با کمک سیستم کلاچ هوشمند این گیربکس، مصرف کلاچ نیز به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا می‌کند.
 
Volvo 
گروه خودروهای سنگین ولوو سوئد، رقابت بسیار سختی با گروه دایملر برای کسب عنوان بزرگترین سنگین‌ساز جهان دارد و در این میان یکی از اصلی‌ترین شاخه‌های این گروه، شروکت ولوو است.
 
در میان محصولات ولوو، بدون شک معتبرترین و محبوب‌ترین نام، سری کشنده‌های FH است که به نوعی می‌توان آن را نمادی از خودروهای سنگین ولوو دانست. ولوو هم با آگاهی از این موضوع، تمرکز زیادی را در معرفی نسل جدید این خودرو گذاشته است تا در نهایت حدود دو سال پیش، نسل جدید FH را با ظاهری کاملا به‌روز شده و البته انبوهی از قابلیت‌های فنی روانه میدان کرد و سپس طراحی آن را در دیگر مدل‌های خود نیز تسری داد. ظاهر نسل جدید FH به گونه‌ای است که نمی‌توان آن را با هیچ برند دیگری اشتباه گرفت، اما در عین حال نمی‌توان آن را صرفا مدلی تغییر کرده نسبت به نسل پیشین دانست. ولوو نیز همچون بسیاری دیگر از تولیدکنندگان خودروهای سنگین، در معرفی نسل جدید خود ناچار شده، اندکی ارتفاع اتاق خودرو را افزایش دهد تا فضای کافی برای جای دادن نسل جدید موتورهای یورو 6 (که ارتفاع بیشتری دارند) وجود داشته باشد.
 
ولوو برای ارتقا موتورهای خود به استاندارد یورو 6، ترکیبی از EGR و SCR را به کار گرفته است؛ ضمن آنکه در کنار اینها، از سه فیلتر جداگانه نیز در نسل جدید موتورهای ولوو استفاده شده است که شامل کاتالیست اکسیداسیون گازهای خروجی، فیلتر ذرات معلق گازهای خروجی و در نهایت فیلتر آمونیاک است تا در نهایت، نه تنها استاندارد یورو 6 را پشت سر بگذارد، بلکه حتی موتورهایی پاک‌تر از نیازهای این استاندارد را نیز عرضه کند. ضمن آنکه همه فیلترهای گازهای خروجی موتور، در یک مجموعه گردآوری شده تا فضای کمتری را در کشنده اشغال کند.
 
ولوو بر روی FH جدید خود، دو موتور 13 و 16 لیتری نصب می‌کند که بسته به درخواست خریدار می‌توانند 9 قدرت مختلف- از 420 تا 750 اسب بخار- را عرضه کنند که بدون شک سرآمد آنها نمونه 16 لیتری 750 اسب بخاری است. این موتور بی‌نظیر می‌تواند 3550 نیوتن متر گشتاور تولید کند تا FH16 بتواند به راحتی از پس حمل محموله‌های فوق سنگین نیز برآید.
 
ولوو در کنار این، گیربکس مشهور اتوماتیک I-Shift خود را نیز پیشنهاد می‌کند که اینک هوشمندتر از هر زمان دیگری است. با کمک این گیریکس و البته نسل جدید موتورها، ولوو توانسته به کاهش 11 درصدی در مصرف سوخت دست پیدا کند که پیشرفت بسیار بزرگی در دنیای خودروهای سنگین به شمار می‌رود.
 
در کنار FH جدید، ولوو نسل جدید کشنده سبک‌تر FM را نیز عرضه می‌کند که با موتورهای 11 و 13 لیتری می‌تواند از 330 تا 500 اسب بخار قدرت را در اختیار راننده بگذارد. این کشنده به دلیل ابعاد کوچک‌تر و موتورهای ضعیف‌تر نسبت به FH، بیش از هر چیز مناسب بارهای سبک و تردد در مسیرهای کفی است هر چند امکان سفارش آن با کابین‌های بزرگتر نیز وجود دارد.
 
در کنار همه اینها، ولوو که از علاقه خریداران به نسل پیشین کشنده‌های خود آگاه است، هر دو مدل HF و FM نسل قبلی را با تغییرات اندکی هنوز بر روی خط تولید نگهداشته است. FH Classic با موتورهایی مشابه FM جدید عرضه می‌شود که خبر خوبی برای علاقه‌مندان این خودرو است چرا که اینک می‌توانند توانایی‌های نسل قبلی FH را در کنار موتورهای یورو 6 یک‌جا در اختیار داشته باشند.
 
Renault Truck
 سنگین‌ساز فرانسوی بیش از یک دهه است که در مالکیت کامل ولوو قرار دارد. این مساله به رنوتراکس کمک می‌كند كه تا حد زیادی هزینه‌های خود را کاهش دهد. رنو برای خودروهای سنگین خود، دو موتور 11 و 13 لیتری را توسعه داده است که البته شباهت‌های زیادی به موتورهای مورد استفاده توسط ولوو دارند؛ با این تفاوت که رنو توانسته با کمک SCR تا حد زیادی این خودروها را به استاندارد یورو 6 ارتقا دهد.
 
البته این موتور همچنان به EGR مجهز است اما EGR به کار رفته در این موتور می‌تواند به صورت هوشمند و از طریق یک سوپاپ کنترل شود و به این ترتیب موتورهای رنو بیشتر در زمان روشن شدن و تا زمان رسیدن به دمای ایده‌آل از این سیستم استفاده می‌کنند و پس از آن، سیستم مدیریت آلایندگی این خودروها با بررسی میزان آلایندگی گازهای خروجی و با رسیدن به شرایط ایده‌آل، این بخش را از مدار خارج می‌کنند. کاتالیست‌های اگزوز برای کارکرد مناسب نیاز به گرم شدن دارند، ضمن آنکه موتور دیزل نیز در زمان سرد بودن به شدت آلاینده است و به همین دلیل گرم شدن سریعتر موتورهای دیزل از اهمیت بالایی برخوردار است.
 
موتور 11 لیتری رنو را می‌توان در توان‌های 380، 430 و 460 اسب بخار سفارش داد که در نمونه آخر، گشتاور موتور به 200 نیوتن متر می‌رسد. نمونه 13 لیتری نیز در توان‌های 440، 480 و 520 اسب بخاری قابل سفارش است که در بالاترین قدرت می‌تواند 2550 نیوتن متر گشتاور تولید کند که برای حرکت در مسیرهای کوهستانی ایده‌آل است.
 
رنو با معرفی نسل جدید خودروهای خود، سیستم نامگذاری سنتی محصولات را نیز تغییر داده است و اینک کشنده رنو با عنوان مدل T خوانده می‌شود و عملا جایگزین مدل آشنای رنو پریمیوم و البته مگنوم شده است. این خودرو هر چند از نظر ظاهری نتوانست طرفداران سنتی محصولات رنو را راضی کند، اما از نظر کارآیی خودروی بی‌نظیری است و توانسته عنوان کشنده برتر سال 2014 را نیز از آن خود کند. رنو در معرفی نسل جدید محصولاتش تلاش کرده تا حد امکان از تنوع محصولات کم کند و عملا کشنده اصلی رنو در حال حاضر همین مدل T است، اما این محصول را می‌توان با طیف گسترده‌ای از موتورها با قدرت‌های بین 380 تا 520 اسب بخار و البته طیف کاملی از اتاق سفارش داد.
 
Mercedes-Benz
 بخش خودروهای سنگین مرسدس بنز، به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های پرشمار گروه دایملر و البته سرآمد همه آنهاست. گروه دایملر اکنون بزرگترین تولیدکننده خودروهای سنگین در جهان است و غیر از مرسدس بنز، برندهایFreightliner،Western Star و Sterling در آمریکا و BharatBenz در هندوستان وFuso  در ژاپن را در اختیار دارد.
 
مرسدس بنز هم در دو سال اخیر طیف محصولات خود را به طور کامل به‌روزرسانی کرده است و البته نام‌های جدیدی  را نیز به مشتریان معرفی کرده؛ به گونه‌ای که اکنون در کنار مدل محبوب و پرفروش اکتروس، آروکس هم به عنوان یک کشنده سنگین حضور دارد. طراحی محصولات جدید مرسدس بنز کاملا چشمگیر است هر چند در این جا هم می‌توان بزرگ شدن جلوپنجره برای هوارسانی بهتر به موتور و خنک‌کنندگی بیشتر آن را دید.
 
مرسدس بنز در میان تولیدکنندگان کشنده‌های اروپایی کامل‌ترین طیف موتورها را عرضه می‌کند که این مساله بیش از هر چیز می‌تواند به دلیل جهانی بودن تولیدات این شرکت باشد؛ چرا که این کار باعث می‌شود از یک موتور بتوان بر روی چندین محصول مختلف در کلاس‌های متفاوت استفاده کرد. برای اکتروس جدید، چهار موتور مختلف با حجم‌های 7/7، 7/10، 8/12 و 6/15 لیتری در نظر گرفته شده است که قدرت آنها از 238 اسب بخار آغاز شده و در نهایت به 652 اسب بخار می‌رسد. مرسدس بنز هم ترکیبی از EGR و SCR را در موتورهای خود استفاده کرده است.
 
آروکس دیگر کشنده مرسدس بنز است که البته از سوی مرسدس بنز به عنوان کامیونی مناسب عملیات عمرانی عرضه شده، اما مرسدس بنز به سرعت نمونه کشنده آن را نیز برای کاربری‌های سنگین عرضه کرده است. کشنده آروکس را می‌توان با آرایش چرخ‌های تک یا جفت و یا حتی سه محور سفارش داد؛ ضمن آنکه نمونه‌های مختلفی از آن با انتقال نیرو به یك، دو، سه و حتی چهار محور عرضه می‌شود و امکان فرمان‌پذیری دو محور در آن وجود دارد که آن را به خودرویی ایده‌آل برای جاده‌های خاکی و پروژه‌های عمرانی تبدیل می‌کند، جایی که فضا برای پیچیدن محدود است و کشنده‌های عادی نمی‌توانند از آن عبور کنند.
 
مرسدس بنز بر روی کشنده‌های خود علاوه بر گیربکس‌های دستی، نسل سوم سیستم PowerShift را به عنوان یک گیربکس اتوماتیک نصب می‌کند که به ویژه برای مدل آروکس به دلیل تردد در مسیرهای خاکی و کوهستانی با سرعت کم و لزوم تعویض دنده‌های زیاد، کمک بزرگی است. البته می‌توان گیربکس‌هایی تا 16 دنده را نیز بر روی کشنده‌های این شرکت سفارش داد.
 
Iveco
 شرکت ایتالیایی ایویکو را شاید بتوان تنهاترین سنگین‌ساز اروپایی دانست. این شرکت البته به عنوان زیرمجموعه گروه فیات، شرکای دیگری از این گروه را در کنار خود می‌بیند که شامل Magirus در آلمان، Astra در ایتالیا، Seddon Atkinson در انگلستان و Nanjing در چین است، اما هیچ یک از آنها را نمی‌توان شرکایی مناسب برای همكاری در زمینه فناوری‌های جدید دانست چرا که شرکای اروپایی عملا عرضه‌کننده محصولات خاص بر روی شاسی ایویکو هستند و شریک چینی نیز بیشتر به تولید خودروهای تجاری سبک مشغول است. به این ترتیب ایویکو باید یک تنه بار توسعه مدل‌های خود را بر دوش بکشد.
 
با این وجود، ایویکو در زمینه معرفی موتورهای یورو 6 خود عملکرد مناسبی داشته و توانسته نسل جدید موتورهای خود را بدون بهره‌گیری از EGR و تنها با استفاده از SCR و البته فیلترهای مخصوص جذب ذرات معلق تولید کند و به این ترتیب نیازی به افزایش حجم خنک‌کاری موتور برای موتورهای جدید نداشته است. کشنده ایویکو برای سال 2015، مدل استرالیس است که حدود دو سال پیش معرفی شد و سال گذشته توانست عنوان کشنده برتر سال را از آن خود کند.
 
با توجه به آنکه ایویکو کشنده به روز دیگری را در خط تولید خود ندارد، تلاش کرده بر روی استرالیس تنوع اتاق مناسبی را با توجه به کاربری‌های مختلف عرضه کند که شامل مدل‌های Hi Street مناسب مسیرهای کوتاه، Hi Road مناسب مسیرهای متوسط و در نهایت Hi Way برای مسیرهای طولانی است؛ ضمن آنکه تنوع مناسبی از موتورها شامل مدل‌های 8، 10 و 13 لیتری شش سیلندر بر روی این مدل‌ها قابل نصب است که قدرت‌هایی بین 310 تا 560 اسب بخار دارند.
 
گیربکس‌های دستی به صورت استاندارد از نوع 9 و 16 سرعته هستند، اما گیربکس اتوماتیک EuroTronic نیز بر روی آن قابل نصب است که از سیستم کلاچ خودکار بهره می‌گیرد، ضمن آنکه یک گیربکس شش سرعته با مبدل گشتاور هیدرولیک محصول Allison نیز می‌توان برای این خودرو سفارش داد.