| کد خبر: 69265 |

◄ مقررات زدایی؛ پیش‌نیاز خصوصی‌سازی

تین نیوز | " تشویق بخش خصوصی به سرمایه گذاری در حالی که رقیب دولتی یا شبه دولتی را کنار خود می بیند راه به جایی نخواهد برد. بخش دولتی زمانی به اهداف خود در راستای خصوصی سازی اقتصاد دست خواهد یافت که فقط به عنوان تنظیم کننده قوانین و مقررات در راستای تضمین منافع جامعه که بخش خصوصی نیز بخشی از آن است، گام بردارد.

بی شک فاصله گرفتن از فعالیت های تصدی گرانه فرصت بیشتری برای نظارت بر حسن اجرای پروژه ها و خدمات دهی مطلوب به مردم در اختیار دولت قرار خواهد داد. به نظر می رسد بخش خصوصی داخلی نیز نیازمند نوعی تغییر نگرش و همگام سازی خود با شرایط و استانداردهای روز دنیا در راستای رقابت با بنگاه های اقتصادی بین المللی است.

فعالیت مشترک شرکت های داخلی با شرکت های معتبر خارجی می تواند علاوه بر منافع کلان اقتصادی و انتقال تجربه و فناوری روز؛ تحول بزرگی در روند اجرای پروژه های حوزه راه و شهرسازی پدید آورد. وزارت راه و شهرسازی با پیگیری واقعی سیاست خصوصی سازی در بخش های مختلف حمل و نقلی، احداث زیرساخت ها، ساخت مسکن و شهرسازی در پی مهیا کردن عرصه برای قدرت نمایی متخصصان توانمند داخلی است.
موضوعی که در سلسله نشست های وزرات راه و شهرسازی با بخش خصوصی و جامعه دانشگاهی نیز بارها مورد تاکید قرار گرفته است..."
این بخشی از یادداشت قاسم بی نیاز مدیرکل روابط عمومی وزارت راه  و شهرسازی بود که چندی پیش در تین نیوز منتشر شد.

اما اسدالله اسدبیگی یکی از کاربران تین نیوز نیز راهکارهایی را برای موفقیت راه خصوصی سازی در کشور پیشنهاد داده که به شرح زیر است:

" طبق اصل 44 قانون اساسی اقتصاد ایران از سه بخش اصلی دولتی، تعاونی و خصوصی تشكیل می شود كه در حال حاضر بیشترین سهم اقتصاد در اختیار بخش دولتی است و كاهش سهم بخش دولتی و افزایش سهم بخش های تعاونی و خصوصی در چارچوب برنامه خصوصی سازی قرار می گیرد، اما خصوصی سازی شقوقی دارد که به شرح ذیل است:

1- خصوصی سازی از طریق واگذاری فعالیت ها که این مهم مربوط به 15 سال پیش است و الان کاربردی ندارد (out sourcing )

2- خصوصی سازی از طریق انتقال مالکیت (اندک اندک سهم دولتی کم و به سهم خصوصی و تعاونی ها اضافه گردد)که این روش متاسفانه به درستی درک نشد و به قول اهل فن تبدیل به خصولتی شد (یعنی اینکه بخش خصوصی ولی با تفکر دولتی ) که عملا از نوع دولتی صرف آن هم کم بازده و ارزش افزوده ای به اقتصاد اضافه نکرد و نخواهد کرد.

3- خصوصی سازی خزنده که در ایران کمتر به پرداخته شده و آن عدم شناخت ابعاد بسیار کارگشا و بهره‌ورانه آن. البته زوایایی که در این نوع از خصوص سازی به آن دقت شود عبارتند از: بعد حقوقی – بعد انسانی – بعد اجتماعی – بعد اقتصادی – بعد کارآفرینی (اینترپورنر بودن) و مبدع اقتصادی و ...

4- البته همه روش های خصوصی پیش نیازی دارند و آن مقررات زدایی است که اصلا توجه کافی به آن نشده و عملا چوب لای چرخ بخش خصوصی گذاشته و توقع پیشرفت و بازده فراوان از آن داریم.

در این زمینه نیم نگاهی به کشورهای دیگر (بنچمارکینگ و مقایسه تطبیقی) کمک شایانی خواهد کرد، چرا که اولا چرخ را اختراع نکنیم و ثانیا اینکه راه اشتباه انها که از آن برگشته اند نرویم. (به عنوان مثال درس هایی از خصوصی سازی در انگلستان و ...)"
 

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.