| کد خبر: 160492 |

«سانچی»؛ نماد مردود شدن در خصوصی‌سازی

اکنون «اقتصاد سیاسی خصوصی‌سازی» چنان بر فعالیت‌های اقتصادی سایه انداخته که فقط در یک قلم آن، شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی، وابسته به سازمان تأمین اجتماعی را صاحب هلدینگ‌هایی می‌کند که نه تخصصی در آن دارد و نه برنامه‌ای.

تین نیوز

مسعود یوسفی*: سانحه «سانچی» فقط یک حادثه دردناک و غم‌انگیز برای خدمه نفتکش و خانواده‌های آنها نبود، این سانحه شلیک «تیر خلاص» به آن چیزی بود که به نام «خصوصی‌سازی» در این سال‌ها با اجرای نادرست به اقتصاد ایران تحمیل شده است. ساعات پرالتهاب غرق‌­شدن کشتی که نزدیک به دو روز طول کشید، در حالی سپری شد که وزارت نفت و شخص وزیر پرجنب‌وجوش آن، در سکوت کامل خبری به سر می‌برد و علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در برابر دوربین‌ها ظاهر می‌شد و به سردرگمی مخاطبان دامن می‌زد. مردم می‌پرسیدند غرق‌­شدن یک نفتکش چه ربطی به وزارت تعاون دارد؟ علی ربیعی در چین چه‌­کار می‌کند؟ چرا وزارت نفت در این‌باره سکوت کرده است؟ 

وقتی روابط­‌عمومی وزارت نفت در خبری کوتاه عنوان کرد که «۶۶ درصد از سهام شرکت ملی نفتکش در فرایند خصوصی‌سازی بابت رد دیون دولت به سازمان تأمین اجتماعی (شستا و صندوق بازنشستگی) واگذار شده»، افکار عمومی به پاسخ سؤالات و ابهامات خود رسید و البته محافل کارشناسی در شوک فرو رفت. البته این موضوع واقعیت داشت و خصوصی‌سازی یادشده در سال ۱۳۸۸ و زمان وزارت مسعود میرکاظمی در وزارت نفت رخ‌ داده بود. آن ‌هم شرکتی که بزرگ‌ترین ناوگان نفتکش دنیا را دارد و ۴۲ نفتکش ۱۵ میلیون تنی از آن یک غول اقتصادی ساخته و حالا سازمان تأمین اجتماعی است که صاحب این شرکت است؛ یک شرکت «ملی» اما «خصوصی­‌شده»، یک شرکت «ملی» اما «شبه‌دولتی». شرکتی «ملی» که تخصص مدیریت آن اما و اگرهای بسیار دارد.

شرکتی که در فرایند خصوصی‌سازی، بین دو نهاد دولتی «دست‌به‌دست» شده، بی آنکه به عواقب آن فکر شود. اکنون اینجا هم می‌توان به‌روشنی غلبه نگاه «سیاسی» را بر اقتصاد ایران آشکارا  دید. از سال ۸۳ که سیاست‌های جدید اصل ۴۴ قانون اساسی ابلاغ شد، با اجرای نادرست چنان تعداد شرکت‌های شبه‌دولتی بالا رفته که پیچیدگی کلاف سردرگم موجود اقتصاد ایران را بیشتر کند.

اکنون «اقتصاد سیاسی خصوصی‌سازی» چنان بر فعالیت‌های اقتصادی سایه انداخته که فقط در یک قلم آن، شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی، وابسته به سازمان تأمین اجتماعی را صاحب هلدینگ‌هایی می‌کند که نه تخصصی در آن دارد و نه برنامه‌ای. در «شستا»، کارتل اقتصادی سازمان تأمین اجتماعی، نمونه‌های زیادی مانند «سانچی» وجود دارد که به‌ دلیل نبود تخصص، هر لحظه ممکن است غرق شود. «سانچی» بیش از هر چیز کارنامه مردود نگاه دولتی به خصوصی‌سازی است. کارنامه‌ای که ساخت یک «ساختمان کج» را نشان می‌دهد. اگر گذشته چراغ راه آینده باشد، باید پرسید که چه زمانی این ساختمان «کج­ رفته به بالا» فرو می‌ریزد؟

*روزنامه‌نگار

منبع: هفته‌نامه حمل‌ونقل

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.