| کد خبر: 158163 |

◄ نتیجه رقابت در یک بازار محدود چیست؟

تولید کننده را باید از "مونتاژ کار" جدا دانست. پیش فرض این است که بخش قابل توجهی از مواد اولیه و قطعات نیمه ساخته تولید کننده، منشاء داخلی دارد(20). اما متاسفانه کارگاه‌هایی هستند که قطعات نیمه ساخته را وارد، از جعبه باز و سر هم کرده و برچسب ایرانی بر آن می‌زنند، در کارتن می‌کنند و اسم آن را می‌گذارند تولید(21). این‌ها کارگاه مونتاژ نهایی شرکت تولید کننده خارجی در خاک ایران هستند. بدیهی است که این تولید کنندگان جعلی که کسر بزرگی از قطعات منفصله(22) آنها وارداتی است با واقعی شدن قیمت ارز مخالفت خواهند کرد و آن را ضد تولید قلمداد می‌کنند. اینها وارد کنندگانی هستند در لباس تولید کننده.

تین نیوز

 تخم مرغ این روزها گران شده است. ستاد تنظیم بازار به نمایندگی از دولت تعرفه واردات را کاهش داده و با توزیع تخم مرغ وارداتی قیمت را پایین می‌آورد بدون آنکه مشکلات صنعت پرورش طیور را به‌صورت اساسی درمان کند.

داستان گوشت و چای و برنج و میوه و دیگر محصولات کشاورزی و صنعتی هم همین است.این شیوه  همیشگی نهاد دولت در ایران است. ستاد تنظیم بازار و سازمان " حمایت از مصرف کننده و تولید کننده " (1) و تعزیرات، اهرم‌های دولت برای دخالت مستقیم در بازار و قیمت گذاری هستند(2) و دولت اصناف مختلف را به رعایت قیمت‌های دلخواه خود مکلف می‌کند. اگر فرمان بردند چه بهتر، اگر سرکشی کردند بلافاصله شیر واردات را باز می‌کند(3) و قیمت را پایین می‌آورد(4) دولت با این حربه اراده خود را جانشین مکانیزم بازار می‌کند.

قصه اما از جای دیگر شروع می‌شود. تولید کنندگان از ترس ناتوانی از رقابت با مشابه خارجی(5) دست به دامان دولت می‌شوند تا جلوی واردات را بگیرد. دولت هم بر ایشان منت می‌گذارد و بر واردات تعرفه سنگین وضع و با این کار قاچاق را تشویق می‌کند(6). تعرفه سنگین به تولیدکنندگان این مجال را می‌دهد که در غیاب رقیب قَدَر و در یک بازار مصنوعی و محدود و دولت ساخته، کالای خود را بفروشند. تولید کنندگان اما در ازای این حمایت، بهای سنگینی را می‌پردازند. رقابت در یک بازار محدود هیچ گاه به ارتقای کیفیت منجر نمی‌شود. بدیهی است کالایی که در بازار داخلی امکان رقابت با خارجی را نداشته باشد در صادرات هم محکوم به شکست است.

همانطور که ملاحظه می‌شود تولید کننده در موضع التماس است و دولت در موضع ناجی و قهرمان. تولید کننده اختیار و سرنوشت خود را دربست به دولت واگذار کرده است.در این شرایط بدیهی است که دولت هرگاه اراده کند با اهرم واردات به تنبیه تولید کننده بپردازد و حتی سوال نکند که علت گران شدن محصولتان چیست؟ این در حالیست که علت بسیاری از گرانی‌ها تورم عمومی در کشور است(7) و بر همه اصناف و تولید کنندگان و مصرف کنندگان یکسان سایه می‌اندازد. دولت به راحتی و در نزد افکار عمومی دو مفهوم کاملا متفاوت " گرانی" و" تورم " را یکی جلوه می‌دهد و کاهش قدرت خرید جامعه را که به‌خاطر تورم(8)  ایجاد شده است، به نام گرانی، به گردن تولید کننده و توزیع کننده می‌اندازد. دولت در نزد مردم قهرمان جلوه می‌کند و تولید کننده فرزند شیطان( 9). دولت حتی می‌تواند علی‌رغم تعهدش، سهم تولید از یارانه را نپردازد. تولید کننده و تاجر و وارد کننده و مصرف کننده همه گوش به فرمان دولت.

تا اینجا تولید کننده در موضع خواهش است، کالایش کیفیت لازم را نداشته و قدرت رقابت با خارجی را ندارد، دولت در بازار فعال ما یشاء است و قاچاق توجیه دارد.

سوال: چرا تولید کننده قدرت رقابت با خارجی را ندارد و از این بابت احساس ضعف می‌کند؟ پاسخ ارزانی ارزاست(10). دولت به وارد کننده سوبسید ارزی می‌دهد.(11) انتظار خامی است که تولید کننده بتواند با کالایی که با ارز ارزان وارد شده رقابت کند. همین ارز ارزان مانع صدور کالای داخلی هم هست. پی آمد همه این‌ها، شرایط فلاکت بار امروز تولید در این کشور است.

حال تصور کنید که تولید کننده همین امروز منقلب شود و از دولت بخواهد تا تعرفه‌های حمایتی را حذف کند (12) و در عوض ارز را به قیمت واقعی به همه عرضه کند و تصور کنید که دولت به این خواسته گردن بگذارد. تبعات این تغییر دیدگاه کاملاً روشن است:

الف) واردات گران تمام می‌شود و تولید کننده فرصت ورود به یک رقابت واقعی با کالای وارداتی را پیدا می‌کند.

ب) رقابت با وارد کننده در بازار داخلی، تولید کننده را وا می‌دارد که از دانش فنی روز استفاده کند و کالایی در کیفیت بین المللی تولید کند.

ج) قیمت در رقابت بین تولید کننده از یک سو و وارد کننده از سوی دیگر به‌صورت طبیعی و بدون دخالت دولت کشف می‌شود. برنده این رقابت مشتری است. چه کالای خارجی بخرد و چه ایرانی. قیمت رقابتی مانع اجحاف به مصرف کننده و در مقابل، قیمت انحصاری و دولت ساخته زمینه‌ساز رانت و سو استفاده است.

د) تولید با کیفیت بین المللی، تولید کننده را به سطحی می‌رساند که بتواند محصول خود را صادر کند.

ه) تولیدکنندگان ضعیف و محصولات بی‌کیفیت داخلی از بازار حذف می‌شوند.   

و) دولت تنها برای جلوگیری از رقابت نا جوان مردانه و تقلب مداخله می‌کند.

ز) دولت تنها برای جلوگیری از انحصار و رقابت شرکت‌های دولتی و نیمه دولتی با بخش خصوصی مستقل مداخله می‌کند.

ح) دولت تنها برای کمک نرم افزاری به صادر کننده دخالت می‌کند(13).

ط) قاچاق و کولبری و پیله‌وری در مناطق مرزی و داستان مناطق آزاد(14) موضوعیت خود را از دست می‌دهند و همه کالاها از مبادی قانونی وارد می‌شوند و نیازی به پلیس و مرزبان نیست(15).

بدیهی است که تصویر ذکر شده شرایط دلخواه را نشان می‌دهد و تحقق آن آسان نیست. در این تصویر از تعرفه کاسته شده و در عوض سوبسید از روی ارز برداشته شده است (16). درتصویر دوم، تولید کننده مدیون دولت نیست، تعرفه حمایتی نمی‌خواهد. چشم به دست دولت برای سهم تولید از یارانه ندارد. تولید کننده طلبکار است. مدعی است. فضای رقابتی و سالم را از دولت مطالبه می‌کند. پا پیچ سیستم بانکی و سیاست مداران برای باز کردن راه برای حضور در بازار خارجی می‌شود. شجاعت دست و پنجه نرم کردن با رقیب خارجی و جسارت صادرات را دارد. دولت به‌جای دخالت در بازار، پشتیبان تولید کننده و صادرات است(17). ارز با منشاء غیر نفتی وارد کشور شده (18) و اقتصاد به سمت شفافیت حرکت کرده است.

تبصره اول: تغییر این تصویر یک وظیفه حاکمیتی و بر عهده  دولت است. بدیهی است که یک شبه نمی‌توان تصویر امروز اقتصاد را زدود و تصویر دلخواه را نصب کرد. حرکت به سمت تصویر دوم باید قدم به قدم انجام شود. لذا از دولت انتظار نمی‌رود که شق القمر کند.از دولت انتظار می‌رود که برنامه‌ریزی کند و به آن پایبند باشد(18) و بر آن اصرار ورزد.

تبصره دوم: تولید کننده را باید از "مونتاژ کار" جدا دانست. پیش فرض این است که بخش قابل توجهی از مواد اولیه و قطعات نیمه ساخته تولید کننده، منشاء داخلی دارد(20).  اما متاسفانه کارگاه‌هایی هستند که قطعات نیمه ساخته را وارد، از جعبه باز و سر هم کرده و برچسب ایرانی بر آن می‌زنند، در کارتن می‌کنند و اسم آن را می‌گذارند تولید(21). این‌ها کارگاه مونتاژ نهایی شرکت تولید کننده خارجی در خاک ایران هستند. بدیهی است که این تولید کنندگان جعلی که کسر بزرگی از قطعات منفصله(22) آنها وارداتی است با واقعی شدن قیمت ارز مخالفت خواهند کرد و آن را ضد تولید قلمداد می‌کنند. اینها وارد کنندگانی هستند در لباس تولید کننده.

پانوس ها و مراجع   

1- عنوانی که تناقض از سر و رویش می‌بارد.

2- اخیرا " شورای رقابت " هم به جمع قیمت گذاران اضافه شده است. عملکرد این شورا در این خلاصه می‌شود که هر بار با افزایش قیمت خودروسازان وطنی اعتراض کند و از آنها آنالیز قیمت بخواهد و نهایتا خودرو سازان بدون توجه به رای این شورا قیمت‌های خود را به کرسی می‌نشانند.

3- شرکت بازرگانی دولتی ایران غولی است که می‌تواند به اتکای سرمایه دولتی جور تعداد زیادی تاجر و وارد کننده را یک تنه بکشد.

4- وجود نوسانات شدید در تعرفه واردات خود منشاء رانت است.

5- در پشت این ترس و احساس عجز، غفلتی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

6- حجم قاچاق در حدود 20 میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود و آنقدر جدی است که باعث تعطیلی برخی صنایع کشور از جمله پوشاک شده است.

7- متوسط نرخ تورم در ربع قرن اخیر در کشور نزدیک 21 در صد بوده است. منبع: دکتر مسعود نیلی دستیار اقتصادی رئیس جمهور

8- تورمی که ناشی از سیاست‌های نادرست و نا کارآمدی دولت است.

9- این قصه امروز و دیروز این کشور نیست. در دهه 50 ، با گران شدن گوشت و مرغ ( که ناشی از تورم عمومی کشور بود) دولت هویدا به واردات گوشت یخ زده از برزیل اقدام کرد و برای اولین بار ذائقه مردم را با گوشت یخی آشنا کرد. وزیر کشاورزی به تلویزیون آمد و فاتحانه به مردم خبر داد که با واردات گوشت توطئه عده‌ای گران فروش را در نطفه خفه کرده است. این بود سرنوشت صنعت دامپروری که قربانی تورم دولت ساخته از یک سو و عوام فریبی وزیر از سوی دیگر شد. این در هنوز هم بر همان پاشنه می‌چرخد متاسفانه.

10- یک پارامتر اساسی که شاید خود تولیدکنندگان هم از تاثیر فاحش آن بر کسب و کار خود غفلت کرده باشند.

11- در سال‌های اخیر، نرخ افزایش قیمت ارز ( که در کنترل کامل بانک مرکزی است) خیلی کمتر از نرخ تورم بوده است.

12- حق گمرکی و سود بازرگانی هیچگاه صفر نمی‌شود اما تعرفه‌های حمایتی فعلی می‌توانند به مقدار زیادی کاهش پیدا کنند.

13- صادر کنندگان ایرانی به‌دلیل عدم حمایت دولت و سیستم بانکی هم اکنون در بازارهایی چون عراق و سوریه ( هم پیمانان سیاسی ما) ابتکار عمل نداشته و تجار عربستان و ترکیه و اردن دست بالا را دارند. در این مورد مصاحبه آقای یحیی آل اسحاق رئیس سابق اتاق بازرگانی تهران با " تجارت فردا " را ببینید. شماره  248/ 11 آذر 96

14- کارکرد امروز مناطق آزاد چیزی نیست جز واردات با تعرفه ترجیهی.

15- در گیری مسلحانه بین مرزبانان و قاچاق چیان به‌طور روزمره جریان دارد.

16- به‌نظر نمی‌رسد که دولت در این بده بستان متضرر بشود ، تنها منبع در آمدش جابجا می‌شود.

17- دولت گرچه از در آمد حاصل از تعرفه واردات محروم می‌شود اما این کاهش با مالیات دریافت شده از صادر کنندگان پوشش داده می‌شود.

18- بیان آثار مثبت جذب در آمد ارزی غیر نفتی در اقتصاد کشور در مقابل آثار جانبی نا مطلوب در آمد ارزی حاصل از فروش ماده خام ( در اینجا نفت) در ظرفیت این یادداشت نیست.   

19- یک نمونه از عدم پایبندی نهاد دولت به سیاست‌ها و برنامه‌هایش این است که در دولت هشتم و برنامه چهارم توسعه، مصوب شده بود که قیمت سوخت در یک دوره چند ساله به قیمت فوب خلیج فارس برسد اما تصویب طرح تثبیت قیمت‌ها در مجلس این روند را در نطفه خفه کرد. این تغییر جهت فاحش در سیاست‌ها و رویکردها، اعتماد عمومی را از مجموعه حاکمیت سلب می‌کند.

20- در مورد محصولات کشاورزی و دام پروری بخش عمده آورده داخلی است.

21- نمونه این محصولات در بخش لوازم خانگی و صوتی تصویری به وفور دیده می‌شود.اخیرا تعدادی از خودروسازان دولتی نیز به جمع مونتاژکاران اضافه شده‌اند. خود حدیث مفصل بخوانید از این مجمل.

22- اگر سهم واردات در مواد اولیه یک محصول کم باشد ( = ارزش افزوده داخلی بیشتر ) واقعی شدن نرخ ارز مُمِد تولید است و هر چه سهم واردات در مواد اولیه یک محصول بیشتر شود ( = ارزش افزوده داخلی کمتر ) واقعی شدن نرخ ارز مطلوبیت کمتری پیدا می‌کند و چه بسا به تعطیلی واحد تولیدی منجر می‌شود. تولیدکنندگانی که از گرانی ارز شکایت می‌کنند از نوع دوم هستند.

 

 

سعید قصابیان

وبلاگ‌نویس

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.