| کد خبر: 14913 |

ریشه رفاه و رشد اقتصادی سال۹۳

وبلاک تین نیوز، حسين عبده‌تبريزی | اقتصاد ایران برای بازگشت به سطح زندگی سال 1383، در طی سه سال آینده، حداقل به 5/6درصد نرخ رشد نیاز دارد. چنین نرخ رشدی در بهترین وضعیت، 600 هزار شغل جدید ایجاد خواهد كرد اما متاسفانه نرخ بیكاری را كماكان در حدود 15درصد نگه خواهد داشت. از سوی دیگر، رسیدن به همین نرخ رشد نیز در شرایطی كه اقتصاددانان نرخ رشد اقتصادی حدود 5/2 درصد را برای سال93 پیش‌بینی می‌كنند، دور از دسترس به نظر می‌رسد و به اراده‌ای سترگ و تلاشی گسترده نیازمند است. واقعیت این است كه به دلیل انبوهی از سیاست‌های نادرست 8 سال گذشته ناچاریم نرخ رشد 2 رقمی داشته باشیم تا جوانان كشور در طول سال‌های آتی شاغل تلقی شوند و زندگی مادی حداقل در سطح اوایل دهه80 قابل تداوم باشد.
 
ملت ایران چون هر ملت دیگری باید ریشه‌های رشد اقتصادی را دریابد: وضعیت سال‌های اخیر، فراتر از مساله فرهنگ، آب‌وهوا یا جغرافیا، مشكلی است كه در غفلت از اعمال سیاست‌های درست پدید آمده است، بحث سرنوشت هم نیست. اینكه چرا بوتسوانا در قلب آفریقا رشد می‌كند و كشورهایی چون زامبیا، كنگو و سیرالئون در فقر و جنگ غلت می‌زنند، همه به سیاست‌هایی برمی‌گردد كه در جامعه اتفاق افتاده است. نهادهای سیاسی و اقتصادی كه ملت‌ها خود به دست خود ساخته‌اند نهایتا موفقیت یا شكست اقتصادی را تعیین می‌كنند.
 
كره به‌عنوان نمونه ملتی منسجم است. اما مردم كره شمالی در زمره فقیرترین ملت‌های روی كره زمین به حساب می‌آیند، در حالی‌كه برادران و خواهران آنها در جنوب، جزو كشورهای ثروتمند طبقه‌بندی می‌شوند. جنوب جامعه‌ای را قالب ریخته است كه در آن انگیزه‌ها نمرده‌اند، نوآوری تشویق می‌شود و همه مردم مجال یافته‌اند در فرصت‌های اقتصادی مشاركت كنند. موفقیت‌های اقتصادی كه آغاز شد، تداوم یافت و پایدار شد، چرا كه دولت مسولیت‌پذیر و در مقابل شهروندان و توده مردم پاسخگو شد. اما در كمال تاسف شمال در معرض فقر و قحطی و ركود سیاسی، نهادهای اقتصادی بسیار متفاوتی را تجربه كرد كه به نظر نمی‌رسد پایانی بر تلخ‌كامی آنها باشد. تفاوت دو كره تفاوت سیاست‌هایی است كه دو خط سیر نهادی مختلف را پایه‌گذاری كرده است. 

تاریخ امپراتوری رم، اتحاد جماهیر شوروی، آمریكای لاتین، انگلستان، اروپا، ایالات متحده آمریكا و آفریقا همه از خط‌سیرهای مختلف سخن می‌گویند. بنابراین ملت ایران نیز باید متناسب با وضع موجود و به‌رغم همه فشارها و سختی‌ها، در گسترده‌ترین شكل به تلاش وافر، امید فراوان، تعادل مصرف و بی‌شك به نوعی ریاضت‌اقتصادی رو بیاورد. 

* این یادداشت اسفند 92 در دنیای اقتصاد به چاپ رسیده است

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.