در مقایسه بنادر جنوبی ایران با بنادر کشورهای جنوبی حوزه خلیج فارس و به‌ویژه امارت متحده عربی درمیابیم که از حداقل موارد ذکر شده فوق امارات مورد اول که موقعیت مناسب جغرافیایی است را نداشته اما توانسته با تقویت دیگر موارد گوی سبقت را از دیگران و به‌خصوص ایران که شرایط خاص و ایده آل جغرافیایی را دارد به راحتی بربایند.
با عملکرد نامناسب مدیریت دولتی، ایجاد یک ساختار وزارتخانه‌ای و دولتی کمکی که به این صنعت نمی‌کند بلکه حتی می‌تواند با ایجاد جناح‌بندی بیشتر و تنوع بروکراسی شرایط را نیز بسیار حادتر نماید.
متاسفانه در هنرستان‌های دریایی به‌علت ضعف مالی قادر به جذب اساتید دریایی مجرب نیستند، که شرکتهای کشتیرانی می‌توانند با سرمایه‌گذاری آن را تقویت نمایند.
افزایش محدودیت‌ها و سختی‌های غیر قابل قبول و غیر قابل انتظار برای برخی ملیت‌ها و در برخی شرکتهای کشتیرانی که متاسفانه در ناوگان ما به وفور مشاهده می‌شود. نمونه آن ممنوعیت تردد در اکثرا بنادر دنیا حتی در کشورهای به ظاهر دوست و همراه چون قطر و چین، است. حال در نظر داشته باشید یک دریانورد برای تفریحی مختصر آن هم بعد از روزها موج خوردن با ممنوعیت مواجه شود.
طبق کنوانسیون بین‌المللی کار دریایی، شرکتهای کاریابی به هیچ‌وجه حق دریافت مبلغی از دریانورد برای کاریابی ندارند و کمیسیون خود را باید از مالک شناور دریافت کنند.
پیشنهاد این است که با درایت مسئولان هرچه زودتر تجمیع این مراکز و در نهایت کاهش تعداد و تقویت مراکز تجمیع شده، انجام شود تا هم توان و ساختار آنها افزایش یابد و هم برای نظارت با کمبود نیرو مواجه نشده و بهتر تحت کنترل قرار گیرند که متاسفانه به نظر می‌رسد علاقه‌مندی به اجرای این پیشنهاد وجود ندارد و همین موضوع موجب عقیم ماندن این طرح شده است.
