سواحل جنوب شرق ایران سالانه ظرفیت بیش از 500 هزار شغل را دارند و ایران جزو 23 کشوری است که در حاشیه اقیانوس هند قرار دارد، کشورهای زیادی به واسطه ساحلهایشان به توسعه رسیدند اما ما از این ظرفیت غفلت کردهایم.
در حال حاضر عنایت ویژه ای به توسعه ریلیِ بنادر شده است اما اگر حمایت کافی از چنین تکالیفِ پرهزینه ای نشود، کشورهای همسایه گوی سبقت را می ربایند و زودتر کاری که ما می خواهیم ظرف دو سال انجام دهیم را دو ماهه انجام می دهند.
تب اتصال به بنادر بازرگانی دنیا، دو سه سالی است که در کشور ما به شکل جدی تری مطرح شده است اما امکان این اتصال به پارامترها، تجهیزات و زیرساخت های زیادی احتیاج دارد که در کشور ما اساسا پیگیری می شوند اما نه با سرعتی قابل قبول.
در چابهار بررسیهای لازم صورت گرفته و در شورای عالی سواحل مکران تایید شده است که یک بندر دیگر در چابهار شکل بگیرد تا ظرفیت بنادر افزایش بیشتری پیدا کنند و سهم ایران از تجارت دریایی بین الملل نیز بالاتر رود.
با وجودی که فعالیتها در بنادر تجاری کشور به صورت شبانه روزی و بدون وقفه برای بارگیری انواع محموله های صادراتی و تخلیه محموله های وارداتی در جریان است و شرایط تحریم و کرونا باعث نشده بنادر کشور دچار توقف شوند، اما رکود اقتصاد جهانی بر این بخش تاثیرگذار بوده است..
از سال 97 طرح نوسازی شناورهای فرسوده با پرداخت تسهیلات بلاعوض به صاحبان لنج های فرسوده آغاز شد تا شناورهای فرسوده ترمیم و از ایجاد مشکلات و غرق شده ناوگان سنتی و کوچک باری جلوگیری شود. به رغم این اقدامات هنوز هم لنج های باری زیادی هستند که لازم است با نو معاوضه شوند.
در یکی دو سال گذشته برای افزایش ظرفیت بنادر بازرگانی ایران تلاش زیادی صورت گرفته است اما حمل ونقل دریایی کشور به دلیل این فشارهای بیرونی، کاهش ۷/ ۲۲ درصدی عملیات کالاهای کانتینری بر اساس TEU، کاهش ۷/ ۱۵ درصدی عملیات جنرال کارگو، کاهش ۳/ ۲۸ درصدی فله خشک و مایع و کاهش ۳/ ۹ درصدی عملیات فرآوردههای نفتی را در کارنامه خود دارد.
طرح ایجاد منطقه آزاد تجاری در امیرآباد سال 98 مطرح شد و از آن زمان تلاش های بسیاری در جهت رشد تجارت در این منطقه اقتصادی صورت گرفته است.
اما کمترین رشد در این بندر مربوط به بخش گردشگری و بیشترین رشد مربوط به بخش تجاری و ترانزیت است.
به دلیل رسوب کالاهای اساسی در بنادر ، ۱۱ آبان ماه گمرک اعلام کرد که تا ۲۳ شهریورماه حدود ۸ میلیون تن کالا در بنادر وجود داشته که ۳/۵ میلیونتن آن کالای اساسی است.
محمولات صادراتی کیوی و سیب برای نخستین بار از طریق مجتمع بندری آستارا با کانتینرهای یخچالی و با کشتی از طریق دریای خزر به بندر اکتائو در قزاقستان ارسال شدند.