آسیبشناسی اجرای برنامهها
تین نیوز | سال گذشته هنگامی كه بحث احیای سازمان مدیریت و برنامهریزی كشور بر سر زبانها افتاد، كمیسیون اجتماعی بهعنوان كمیسیون اصلی و كمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس بهعنوان كمیسیون فرعی طرح تشكیل سازمان مدیریت و برنامهریزی كشور را مورد بررسی قرار دادند و به تصویب صحن علنی مجلس رساندند.
از این رو قانون تشكیل سازمان مدیریت روانه شورای نگهبان شد و قانونگذار به دولت ابلاغ كرد كه سازمان مدیریت را بر اساس قانون جدید تشكیل دهد. انتظار همگان از این سازمان این است كه در دور جدید فعالیت خود مغز متفكر و چشم بینای دولت در مسائل گوناگون برنامهریزی، مدیریتی و بودجهریزی باشد و نقشی را كه قبلا برایش تعریف شده بود اما به خوبی اجرا نمیكرد را به اجرا برساند.
بعد از انحلال این سازمان، ادارات استانی آن به عنوان معاونان استاندار به ایفای نقش پرداختند كه بر اساس توافق صورت گرفته با وزارت كشور قرار است شعبه استان تهران سازمان مدیریت امسال احیا شود و از سال آینده در سایر استانهای كشور این ادارات هم مستقل از استانداریها تشكیل شده و نظام برنامهریزی كشور به ساختار پیش از انحلال خود بازگردد.
بررسیها نشان میدهد عمده مشكلات ساختاری كشور فقدان برنامهریزی و مدیریت مناسب است كه نتوانسته پس از انقلاب فضایی كارشناسانه را به وجود آورد تا مسائل و مشكلات ساختاری اقتصادی و توسعهای كشور ریشهای حل و فصل شود.
اگر به كارآمدی این سازمان در طول سالهای گذشته نگاه كنیم متوجه خواهیم شد یكی از مهمترین خروجیهای بدنه این سازمان برنامههای توسعه پنج ساله بوده كه بررسی عملكرد هر كدام از این برنامهها نشان میدهد كه كشور ما چقدر با مقوله برنامهریزی فاصله دارد و هنوز مانده تا كارها را بر اساس نظم مشخصی به پیش ببریم.
تحقق برنامه چهارم 33 درصد بوده و با اینكه كمتر از 15 ماه به پایان برنامه پنجم توسعه باقی مانده هنوز 50 درصد آیین نامههای آن نوشته نشده است. در این میان، سند چشمانداز توسعه هم جای خود را دارد و با اینكه 10 سال از ابلاغ آن گذشته بسیاری از اهداف آن مانند رشد اقتصادی، بهرهوری و رسیدن به تورم تك رقمی محقق نشده برای تحقق آن باید منابع زیادی به كار گرفته شود.
ما تحقق نیافتن برنامههای توسعه را با رئیس كنونی سازمان مدیریت و برنامهریزی كشور در كمیسیون برنامه مجلس در میان گذاشتهایم، اما ایشان قول دادهاند كه برنامه ششم چنین نباشد و برنامهریزی بهگونهای باشد كه كشور بهتر از گذشته مدیریت شود، اما خوب میدانیم كه وضع چندان بهتری نخواهیم داشت.
بررسی وضعیت اقتصاد نشان میدهد كه هر دولتی روی كار آمده شعار اشتغالزایی و رفع بیكاری را داده، اما امروز به وضعی رسیدهایم كه 7 میلیون نفر بیكار تحصیلكرده در راه داریم و روز به روز از بهرهوری نیروی كارمان كاسته میشود. بهعنوان مثال در سالهایی بودجه آموزش و پرورش 2 هزار و 300 میلیارد تومان بود با 19 میلیون دانشآموز اما امروز این بودجه به 23 هزار میلیارد تومان رسیده آن هم با 12 میلیون. بودجه بالاتر رفته اما آنگونه كه باید كیفیت آموزشی مدارس ارتقا نیافته است.
این روند حتی در بودجههای سالانه دولت خود را نشان داده است. 80 درصد بودجه كشور را بودجه جاری تشكیل داده و تنها 20 درصد آن عمرانی است. دولت در این سالها به جای آنكه با اجرای قانون اصل 44 كوچكتر شود، بزرگتر شده و منابع بیشتری را به اختیار خود درآورده است. از این اتفاقات و پدیدهها كم سراغ نداریم كه همگی به عدم برنامهریزی و مدیریت صحیح در كشور باز می گردد.
بنابراین توقع ما بر این است كه در دوره جدید سازمان مدیریت بتواند به دور از شعار زدگی و بزرگ نمایی كار كارشناسی خود را به خوبی انجام دهد و مانند قطب نمایی باشد كه مسیر صحیح را نشان دولت دهد.
مسیری كه در آن تمام شاخصهای كلان را مورد توجه قرار دهد. نه اینكه یك دولت بیاید و فقط از طریق ساخت مسكن بخواهد تولید را به راه اندازد و اشتغال ایجاد كند و دولت دیگر فقط مهار تورم را بهعنوان برنامه اصلی اقتصادی خود انتخاب كند، بلكه باید تمام این موارد را با هم به پیش ببرد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.