◄ ردپای آلاینده «رادون» در هوای تهران

کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران،  از وجود گازی رادیواکتیونما و بی‌رنگ و بو در تهران خبر داد.

به گزارش خبرنگار تین‌نیوز، محسن روشنی اظهار کرد: یکی از گازهای موجود در پایتخت که حاصل فروپاشی اورانیوم موجود در خاک است، «رادون» نام دارد که در نتیجه تجزیه طبیعی اورانیوم در سنگ‌ها و خاک، در هوا منتشر می‌شود.

وی در ادامه سخنان خود با بیان این‌که «این گاز در تهران نیز مانند همه شهرهای جهان وجود دارد و می‌تواند بر سلامتی شهروندان اثر منفی بگذارد»، افزود: رادون گازی رادیواکتیو با نمادRn  و عدد اتمی86 است که سنگین، بی‌رنگ، بی‌بو و بی‌طعم است. رادون از درون زمین به بیرون تراوش می‌کند و در هوا پخش می‌شود.

روشنی در بخش دیگری از سخنان خود، تصریح کرد: در بعضی از مناطق، بسته به زمین‌شناسی محلی، رادون در آب‌های زمینی حل می‌شود و در هنگام استفاده از آن، در هوا منتشر شود. به‌طور معمول سطح رادون در خارج از منازل پایین است. البته در بعضی از مناطق که تهویه مناسبی وجود ندارد (مانند معادن زیرزمینی) رادون در محل جمع می‌شود و سطح آن به‌حدی می‌رسد که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد.

وی در تشریح چگونگی قرار گرفتن مردم در معرض گاز رادون، افزود: تمامی افراد، روزانه مقداری رادون را استنشاق می‌کنند و کسانی که به میزان زیاد رادون استنشاق می‌کنند بیش‌تر از دیگران در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه قرار دارند.  

به گفته روشنی، رادون می‌تواند از طریق شکاف دیوارها، سقف‌ و یا ستون‌های ساختمان وارد خانه شده و درون محل سکونت افراد متراکم شود. علاوه براین مقداری رادون از مواد ساختمانی یا آبی که از چاه‌های حاوی رادون به‌دست آمده در هوا پخش می‌شود. ممکن است سطح رادون در منازلی که عایق‌بندی مناسبی ندارند یا روی خاک غنی از اورانیوم ساخته شده‌اند بیشتر ‌ باشد، و چون زیرزمین‌ها و طبقات اول به زمین نزدیک‌ترند، معمولاً‌ سطح رادون در این قسمت‌ها بیش‌تر است.

کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، خاطرنشان کرد: با آن‌که رابطه بین رادون و کشیدن سیگار مشخص نشده ولی قرار گرفتن در معرض دود سیگار و گاز رادون منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه شده و بیشتر موارد مرگ‌ومیر ناشی از سرطان ریه بر اثر قرار گرفتن در معرض رادون، در میان سیگاری‌ها رخ می‌دهد.

به گزارش تین‌نیوز، انجام آزمایش تنها روش تشخیص وجود سطح بیش از حد رادون در خانه است. سطح رادون داخل خانه، تحت تأثیر ترکیب خاک زیر و اطراف خانه و میزان سهولت ورود رادون از خارج به داخل منزل قرار می‌گیرد. گاهی ممکن است سطح رادون داخلی در دو محل کنار هم متفاوت باشد و این امر باعث می‌شود استفاده از نتایج تست این محل تخمین نادرستی از میزان رادون موجود در محل دیگر باشد. علاوه بر این، عواملی نظیر میزان رطوبت،‌ فشار هوا و سایر موارد، منجر به تغییر سطح رادون در ماه‌های مختلف یا حتی روزهای مختلف سال می شود. به همین دلیل دو نوع تست بلندمدت و کوتاه‌مدت وجود دارد که انجام هر دو تست تقریباً‌ ساده و کم‌هزینه است.

در تست کوتاه‌مدت،‌ سطح رادون را برای دوره زمانی بین 2 تا 90 روز اندازه می‌گیرند و این مدت زمان به نوع دستگاه بستگی دارد. تست‌های بلند‌مدت، میزان متوسط تجمع رادون را برای بیش از 90 روز اندازه می‌گیرد. به دلیل متغیر بودن سطح رادون در روزها و ماه‌های مختلف، تست بلندمدت، سطح رادون را بهتر مشخص می‌کند.