◄ بهره‌مندی از تجربه مدیریتی بین‌المللی؛ نیاز صنعت هوانوردی

پایان فصل انتخابات همیشه آغاز فصل مطالبات است. مطالباتی که پیگیری آنها به طور قطع منجر به بهبود وضعیت کشور خواهد شد. فعالان و کارشناسان صنعت هوانوردی نیز همزمان با گمانه‌زنی‌هایی که  معمولا در آستانه تشکیل دولت جدید در خصوص امکان تغییر و تحول مدیریتی صورت می‌گیرد در این زمینه دیدگاه‌های خاص خود را دارند.

به اعتقاد آنان، بررسی وضعیت مدیریتی این صنعت در گذشته دور و نزدیک می‌تواند، زمینه‌ساز تصمیم‌گیری دقیق‌تر و بهتر در ماه‌های آتی باشد. بر این اساس برخی از این کارشناسان و فعالان بخش هوانوردی به نقد  و ارزیابی عملکرد مدیران اسبق، سابق و فعلی صنعت هوایی پرداختند. 

مهدی فلاح از کارشناسان این حوزه  در این باره گفت: مدیریت مدیران صنعت هوایی کشور در بخش دولتی تاکنون هرگز کارآمد نبوده  و اما بخش خصوصی هرچند از جهاتی کارآمدی‌هایی داشته اما از دیدگاه کلی و آنچه باید رخ می‌داد و آنچه عملا رخ داده حتی در بخش خصوصی نیز تا شرایط مطلوب فاصله بسیاری دارد.

این در حالی است که علیرضا مهدوی صفت از دیگر کارشناسان این بخش، خاطر نشان کرد: باید توجه داشت  که ضمن توجه و تلاش جامعه متخصصان صنعت هوانوردی برای دادن سکان این صنعت به دست افراد کاردان، کارآزموده و سالم باید به دنبال اصلاح مجموعه قوانین مرتبط با اداره صنعت به ویژه در حوزه فرودگاهی بود.

وی تاکید کرد: باید کارکرد، مشخصه‌ها و جایگاه فرودگاه و دیدگاه فعلی نسبت به آن، در حوزه‌های مختلف را اصلاح و بازتعریف کرد و از همه مهم‌تر تمامی دستگاه‌های فعال و مستقر در محدوده فرودگاه را مطلقاً تحت یک مدیریت واحد درآورد.

حامد حمیدی یکی دیگر از کارشناسان این حوزه نیز افزود: صنعت حمل‌و‌نقل می‌تواند پیشانی رشد و توسعه کشور باشد و از اهمیت ویژه‌ای برخوردار  است بنابراین اگر بخواهیم به مدیریت این صنعت بپردازیم باید تاریخچه آن را قبل و بعد از انقلاب بررسی کنیم.

وی خاطرنشان کرد: برای مثال هواپیمایی هما قبلا نه تنها در منطقه بلکه در دنیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشت ولی متاسفانه بعدها از آن شرایط دور ماند و مدیرانی به‌خود دید که هیچ شناختی از این صنعت عظیم و به روز نداشتند و تنها در یک برهه تا حدودی توانست جلوی ضرر بیشتر را بگیرد.

این کارشناس تاکید کرد: با توجه به جوان شدن هما و بازسازی آن، استفاده از مدیری لایق و متخصص و صد البته شجاع و سیاسی برای هما توصیه می‌شود. ضمن این‌که هما به‌عنوان یک شرکت بازرگانی باید  از حالت دولتی و دستوری خارج شده و بتواند برای خودش برنامه ریزی کند.

حمیدی گفت: پرداخت دیون دولت به هما و این‌که با هما نیز مانند سایر ایرلاین ها داخلی رفتار کنند نه اینکه از سایر ایرلاین حمایت شود و هما را به ورطه نابودی بکشانند نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

مهدی برآبادی از دیگر کارشناسان این حوزه نیز گفت: با توجه به این‌که صنعت هواپیمایی رابطه کاملا مستقیم با شرایط تحریم دارد و مدیران ایرلاین‌ها هر چقدر هم قدرتمند باشند در صورت تشدید تحریم ها قادر نخواهند بود از تمام پتانسیل مدیریتی خود استفاده کنند، می‌توان اینگونه ارزیابی کرد که در سال‌های اخیر با توجه به سبک شدن بار تحریم‌های بین‌المللی، این مدیران توانسته‌اند بهتر از گذشته از این فضا استفاده کنند و صنعت هوایی زیر مجموعه خودشان را به طرز چشمگیری ارتقا بخشند.

هوشنگ رشیدی فر نیز اظهار داشت: مدیریت‌ها در گذشته و حال به‌جز روزمرگی هیچ برنامه‌ای را دنبال نکرده‌اند و بدنه‌های تخصصی کار روتین خود را انجام می‌دادند.

وی افزود: صنعت هوانوردی باید از تخصص و تجربه مدیریتی بین‌المللی بهره بگیرد. چطور ممکن است برای فوتبال از مربی  خارجی استفاده اما برای مواردی بس مهم که پایه جهانی دارد کوتاهی کرد. باید قبول کنیم که در مدیریت‌های هوانوردی به شدت ضعیف هستیم باید بیاموزیم و تجربه کسب کنیم. به شدت لازم است با شرکت‌های مجرب در این زمینه قرارداد داشته و در کنار آنها شیوه‌های نوین مدیریت را در همه زمینه‌های هوانوردی آموزش دیده و تجربه کسب کنیم.

علی جنت نیز بیان داشت: یکی از علل ضعف ارزیابی مدیران،  نبود مدنیت در سازمان‌های دولتی است در حالی که تعیین رئیس دولت از طریق آرای مردمی و با حلول دموکراسی سرانجام می‌پذیرد اما هرگز به مدیران سازمانی تعمیم پیدا نمی‌کند.

وی تاکید کرد: روشن است که برای ارزیابی مدیران باید کارکنان نیز کمترین تاثیر را داشته باشند اما این امر هرگز محقق نشده و نمی‌شود.حتی در ارزشیابی مافوق؛ هیچ کارمندی نقشی ندارد در حالی‌که ارزیابی مدیران توسط کارکنان بخشی از نقاط ضعف و قوت مدیر را آشکار می‌کند و مدیر همیشه به‌سمت پر کردن نقاط ضعف خود قدم بر می‌دارد. احیای این امر و همچنین احیای اداره بازرسی داخل سازمانی جهت ارزیابی مدیران توسط کارکنان؛ سازمان را به‌طرف شکوفایی در بعد مدیریتی پیش خواهد برد.

حمیدی نیز گفت: بلای جان رشد در صنعت حمل‌و‌نقل هوایی کشور،  نبود برنامه جامع و بلندمدت در این حوزه است. بالطبع مدیریت مقطعی و کوتاه مدت قادر به ایفای نقش موثر نیست.