◄ جاده اشباع شده ریل را دریابید
تیننیوز| اظهارات رئیس سازمان راهداری و حملونقل جادهای که از نوسازی ۶۵ هزار دستگاه کِشنده با عمر بالای ۳۵ سال از محل صرفهجویی در مصرف سوخت کشور خبر داده بود با واکنش تعدادی از کاربران تیننیوز مواجه شد.
داوود کشاورزیان در مراسم انعقاد قرارداد برای نوسازی دستگاههای کِشنده با عمر بالا گفته بود: ما دو سال قبل مذاکراتی با شرکت بهینهسازی مصرف سوخت داشتیم و نهایتاً این مذاکرات منجر به این شد که شرکت بهینهسازی پذیرفت بخشی از هزینههای نوسازی ناوگان حمل بار را بر عهده بگیرد، از آنجاییکه نوسازی ناوگان علاوه بر اثرات زیستمحیطی باعث صرفهجویی قابلتوجهی در مصرف سوخت میشود همه بر سر این موضوع اتفاقنظر داشتیم و خوشبختانه امروز این قرارداد به مرحله اجرا رسید.
رئیس سازمان راهداری و حملونقل جادهای در خصوص جزئیات این قرارداد تاکید کرده بود: بر اساس این قرارداد ۶۵ هزار دستگاه کِشنده بالای ۳۵ سال از محل صرفهجویی سوخت، نوسازی میشود و دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار بهطور متوسط در این قرارداد هزینه میشود و بهتبع آن ۴۲ هزار دلار برای هر دستگاه در طول دوره پنج تا شش سال پرداخت میشود.
داود کشاورزیان با اشاره به اینکه ناوگان فرسوده حمل بار زیانهای جدیای به محیطزیست وارد میکنند گفت: در حال حاضر ناوگان حملونقل سنگین کشور دارای ۱۲۰ تا ۱۳۰ هزار دستگاه کِشنده با عمر بالای ۲۵ سال است و از لحاظ آلودگی و مصرف سوخت، در رتبههای بالا قرار دارند که باید نوسازی شوند...
پس از درج این مطلب در پایگاه خبری – تحلیلی صنعت حملونقل، تیننیوز؛ تعدادی از کاربران نظرات و پیامهایی ارسال کردند که در ادامه میخوانید.
یک کاربر در پیام خود با طرح این پرسش که "فکر نمیکنید با این طرح باز به بیراهه میرویم؟؟" عنوان کرده است:
کشور ما باتوجه به تنوع تولیدات صنعتی،کشاورزی میبایستی بارگیرهای متنوع داشته باشد نه کشنده........
به دلیل عدم مدیریت در بخش حمل درون ویا برون مرزی و عدم سیاستگذاری وزارت متبوع، از کشنده فقط تک منظوره استفاده میشود، در حالیکه هدف از ساخت وسایل مفصل دار(کشنده و بارگیر) استفاده بهینه از کشنده بوده که هیچ زمانی کشنده برای اتصال به بارگیر و ادامه سفر متوقف نمیشود.
در ادامه پیام این کاربر آمده است: به این دلیل است که یک واحد حمل در کشورهای پیشرفته در سال 300 تا 350
هزار کیلومتر کارکرد دارد ولی در کشور ما 60 تا 70 هزار کیلومتر. آیا تصور نمیفرمایید که در حمل و نقل ما
عدم مدیریت وجود دارد نه تعداد کشنده؟
کابر دیگری هم نوشته است: بهنظرم بهجای هزینه توی این راه بیاییم بنادر خشک و وسایل بارگیری در راهآهن کشور ایجاد کنیم تا انتقال بار به ریل منتقل شود که سود فراوان و چند برابر دارد الان کارخانههای بزرگ ما مثل فولاد، پتروشیمی و معادن همگیشان به راهآهن متصل نیستند همینها اگر اتصال بیابند مطمئنا بخش بار جاده ای بسیار کاهش مییابد.
این کاربر در ادامه پیام خود یادآور شده است: من به شهرستان میانه رفتم با وجود صنایع فولاد، گیربکس سازی و تولیدات کشاورزی بالا و معادن گچ پرلیت و مولیبدن همینطور راهآهن؛ امکانات بارگیری راهآهن و بارانداز نیست و کامیونها در جاده های باریک جولان میدهند طوریکه کاروانی از خودروها جاده را میبندد. همین باعث تنش بین مردم شده برای ممنوعیت تردد کامیونها. درحالیکه بهخاطر وجود صنایع معادن و کشاورزی تردد بالای کامیون اجتناب ناپذیر هست.
وی در بخش دیگری از پیام خود آورده است: درحالیکه راهآهن بی استفاده مانده باید راهآهن وظیفه انتقال بار را بهعهده بگیرد تا امنیت و کاهش مصرف سوخت اتفاق بیفتد. در امریکا هم بخش ریل بیشترین جابجایی بار را دارد حتی بخش بار مهمتر از مسافری است. در ایران ما از ریل استفاده بهینه نمیکنیم هزاران میلیارد خرج احداث آن میکنیم ولی ظرفیت استفاده از آنرا ایجاد نکردیم و کمترین بهره و درآمد را از آن میبریم. نرخ جابجاییهای ریلی در کشورهای پیشرفته تن کیلومترو نفر کیلومتر چند ده برابر ایران است!!
این کاربر در ادامه تاکید کرده است: باید انتقال بار و همینطور مسافر و راهآهن حومهای مورد توجه باشد. بخش جادهای اشباع شده است و باید حمل و نقل مویرگی واگذار شود و راهآهن بهخاطر مصرف یک ششم سوخت، حمل چند صد برابر، هزینه بسیار کمتر و استهلاک و همچنین امنیت بیشتر بار شریان اصلی انتقال بار شود. اگر قوانین هم اصلاح شوند و فرایند انتقال بار آسان و راحت شود مطمئنا بار به سمت ریل میآید.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.