کوچ راهآهن آلودگی‌ها را با خود می‌برد
تین نیوز | با وجود آنکه پایش آلودگی هوا در اطراف ایستگاه راهآهن شهر تهران در منطقه۱۱ نشان می‌دهد که میزان آلایندگی، ۵۰ تا ۱۰۰برابر حد سلامت است اما همچنان مسئولان در وزارتخانه راه و شهرسازی و شرکت راهآهن از غیراصولی بودن انتقال ایستگاه به حومه شهر صحبت می‌‌‌کنند.
آنگونه كه احمد پورسید آقایی، مدیرعامل شركت راهآهن گفته مطرح شدن ایده انتقال ایستگاه راهآهن منطقی و كارشناسی به حساب نمی‌آید.به‌گفته وی در شهرهای بزرگ و پرجمعیت جهان نه‌تنها راهآهن به خارج از شهر منتقل نشده است كه حتی در مراكز اصلی و پرجمعیت ایستگاه‌هایی تعریف شده كه در ساختار شهر اهمیت بسیاری دارند.
این در حالی است كه طبق آمار شركت كنترل كیفیت هوای تهران در اطراف ایستگاه راهآهن پایتخت، میزان ذرات معلق آلاینده 500هزار در هر سانتی‌مترمكعب است؛ درحالی‌كه این میزان برای رعایت حد سلامت باید بین 5هزار تا 10هزار باشد. یكی از دلایل این آلودگی بالا سوخت ناوگان راهآهن عنوان می‌شود. سوختی كه 10 تا 15هزار ppm گوگرد دارد.
از سوی دیگر وجود خطوط ریلی در مناطق 17 و 18 تهران هم علاوه بر مشكلات ایمنی برای تردد عابران پیاده، سبب افزایش آسیب‌های اجتماعی شده است. بنابراین با چنین توضیحاتی می‌توان دریافت كه راهآهن بین شهری در تهران از نظر استانداردهای شهرنشینی با آنچه در شهرهای توسعه‌یافته حاكم است، تفاوت اساسی دارد.
به همین‌خاطر مدیریت شهری طرحی را برای انتقال ایستگاه راهآهن و همچنین تبدیل حاشیه خطوط ریلی به مبلمان شهری آماده كرده است. معاون برنامه‌ریزی، توسعه شهری و امور شورای شهرداری تهران اعلام كرد كه مدیریت شهر معتقد است مزایای انتقال راهآهن برای منافع مردم و سیما و منظر شهری بیشتر از هزینه‌هاست.
به گفته ناصر امانی كارشناسان حوزه حمل‌ونقل شهری بر این اعتقادند كه به‌دلیل بار صوتی، ترافیكی و آلودگی ناشی از جابه‌جایی قطارها و آثار منفی كه منظر و انضباط شهری را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، راهآهن باید به حومه شهر منتقل و در نهایت از حومه شهر امكان استفاده مسافران راهآهن از طریق خطوط اتوبوسی یا مترو به تهران فراهم شود.
وی اضافه كرد در مقابل این دیدگاه اما دیگران می‌گویند همانند شهرهای بزرگ جهان ایستگاه راهآهن باید در وسط شهر باشد؛ بنابراین موافقان چنین دیدگاهی با انتقال راهآهن به حاشیه شهر مقاومت كرده و به‌دنبال رفع تبعات زیست‌محیطی، آلودگی صوتی و آشفتگی‌های ناشی از آن هستند.
وی اضافه كرد كه كارشناسان حامی این دیدگاه معتقدند اگر سیما و منظر شهر به‌هم ریخته باید آن‌را حل كرد نه آنكه بار اضافی برای انتقال راهآهن به دوش مسئولان بیفتد. اما باید دید راهآهن با چه شرایطی در شهرها فعال است.
1-مسكو
یكی از تاریخی‌ترین ایستگاه‌های قطار جهان در مسكو قرار دارد. این ایستگاه باعث شده تا راهآهن به یكی از مراكز شهر برسد.
از ۲۵دسامبر۲۰۰۱ تمامی مسیرهای راه‌آهنی كه به این ایستگاه ختم می‌شود برقی شده و بدین‌ترتیب آلودگی قطارها به حداقل ممكن رسیده است.
این ایستگاه در سال‌های استفاده بارها بازسازی شده و سال1995 ضمن بازسازی، برای كاهش اثرات تردد زیاد بر بافت‌های مسكونی اطراف، گسترش نیز یافت.
سالن خروج اصلی این ایستگاه سقف‌های بسیار زیبایی دارد كه به آن سقف‌های افسانه‌ای می‌گویند.
2-پاریس
در پاریس ایستگاه‌های متفاوتی به سمت شمال، جنوب و غرب تعبیه شده است.
یكی از اصلی‌ترین ایستگاه‌ها برای دسترسی مسافران قطارها به قسمت شرقی فرانسه و آلمان و اتصال به خطوط ریلی بین‌المللی از طریق بلژیك و هلند احداث شده است.
خطوط مترو 2، 4 و 5 پاریس به این ایستگاه دسترسی دارند و مسافران اغلب از این طریق جابه‌جا می‌شوند. یعنی ایستگاه بار ترافیكی زیادی را به شهر تحمیل نمی‌كند.
ایستگاه‌های پاریس بسیار بزرگ هستند كه در 15سال اخیر در آن كشور توسعه پیدا كرده‌اند. فرانسوی‌ها كار بین متروها، قطارهای حومه‌ای و قطارهای سریع‌السیر و معمولی را در یك‌ایستگاه تركیب كرده‌اند. این باعث می‌شود تا ترافیك اطراف ایستگاه‌ها معمولا روان باشد.
3-توكیو
به‌طور كلی طول ریل‌های استاندارد 25متر است ولی در كشور ژاپن به‌منظور افزایش كیفیت سفر و كاهش صدا از ریل‌های یكپارچه جوشكاری شده یا ریل‌های طویل استفاده می‌كنند.
شینكانسن به‌عنوان یكی از معروف‌ترین قطارهای فوق‌العاده اكسپرس در جهان شناخته می‌شود كه ژاپنی‌ها از آن بهره می‌برند.این قطار با وجود سرعت بالا امكان رسیدن از توكیو به دیگر شهرهای مهم را در 15دقیقه فراهم می‌آورد.
ایستگاه توكیو كمترین آلودگی صوتی یا آلودگی هوا به شهر تحمیل نمی‌كند.
4-لندن
شهر لندن یكی از قـــدیمی‌ترین و بـــزرگ‌ترین ایستگاه‌های راهآهن جهان را دارد. این ایستگاه از سال1868 ساخته شده است.
در لندن، اطراف خطوط ریلی، دیوارهایی وجود دارد كه شبیه به نمای خانه هستند. در واقع اگر شخصی آگاهی نداشته باشد، اصلا نمی‌تواند تشخیص دهد كه در خیابان‌هایی همچون لاینستر گاردنز پشت دیوارهای چندین دیوار، اصلا خبری از محل سكونت نیست و بلكه خط راهآهن قرار داد. این دیواره‌ها و حریم آنها در اختیار شهرداری لندن است و مورد بازپیرایی قرار می‌گیرند و به‌نوعی عایق صوتی به‌حساب می‌آیند. ضمنا پلیس هم به‌شدت امنیت پشت دیوارها را زیرنظر دارد.
5-برلین
- هاوپ - بَن - هوف (ایستگاه مركزی)، یك شاهكار معماری مدرن و یكی از بزرگ‌ترین و زیباترین ایستگاه‌های راهآهن اروپا و یك جاذبه گردشگری در خیابان‌های شلوغ برلین در آلمان است. ایستگاه مركزی برلین بزرگ‌ترین ایستگاه متقاطع اروپا بوده و همچنین با بیش از 80مغازه و فروشگاه و 14سكو، بزرگ‌ترین ایستگاه دو طبقه راهآهن در اروپا به شمار می‌رود.
در این ایستگاه، روزانه 2000قطار توقف می‌كنند و حدود 350000مسافر در آن جابه‌جا می‌شوند. جالب اینجاست كه سازه‌ای عظیم فلزی روی ایستگاه مانع از خروج سر و صداهای موجود و آلودگی احتمالی دیزل ژنراتورهای یدك به خارج از ایستگاه می‌شود.
معماری برجسته در كنار پانل‌های شیشه‌ای كه اجازه می‌دهند در طول روز، نور به هر دو سطح برسد و همچنین وجود یك ساحل در نزدیكی آن، منظره‌ای زیبا به این ایستگاه داده است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.