راهداران را دریابیم
مظلومیت راهداری و راهداران تا کی؟
تیننیوز| اگرچه اول دی ماه در تقویم روز راهدار نامیده شده، اما هنوز هم راهداری و هم راهداران با مشکلات عدیدهای در جادههای کشور مواجه هستند و در طول سالهای گذشته، برخی راهداران در حین انجام وظیفه، جان باختهاند و حقوق آنها همچنان نادیده گرفته میشود. درحالی که اولویت اجرای پروژههای عمرانی در حوزه راه در کشورهای پیشرفته، پیش از هر چیز به نگهداری و بهسازی شبکه موجود راههای آن کشور داده میشود اما در کشور ما، اولویت تخصیص اعتبار با احداث راههای و شروع پروژههای جدید است و درنهایت بودجهای که باقی میماند به راهداری اختصاص
مییابد. راهداری و راهداران با مظلومیت همیشگی گره خوردهاند.
طبق استانداردهای جهانی حدود ۴ تا ۶ درصد ارزش راههای هر کشور سالانه برای نگهداری اختصاص مییابد که در کشور ما کمتر از این میزان اعتبار در نظر گرفته میشود که این رقم در کشور ما بسیار پایین است که موجب افزایش هزینهها و کاهش عمر مفید راهها میشود. همه اینها درحالی است که به اعتقاد فعالان جادهای، راهداری مقدم بر راهسازی است و احداث راههای جدید بدون اینکه امکان نگهداری آنها وجود داشته باشد، موجب از بین رفتن اعتبارات خواهد شد.
البته این سخن بدین معنا نیست که راهسازی باید متوقف شود چرا که هنوز بسیاری از مسیرهای جادهای کشور از وضعیت راه مطلوب و استاندارد برخوردار نیستند و ساخت راههای جدید خصوصا در مناطق محرومتر و نیز مسیرهایی که بهدلیل جادههای غیراستاندارد، با افزایش تصادفات و سوانح رانندگی روبهرو هستند، لازم است اما صرف اعتبارات کلان برای پروژههای نیمهتمام راهسازی که سالها و بعضا بیش از یک دهه است که همچنان در حال ساخت است، نه راهسازی را به جایی میرساند و از طرف دیگر، راهداری را نیز با مشکلات مالی همراه میکند. از آنجا که راه، شریان حیاتی کشور است
بنابراین راهداری نیز جزء مهمی از اقتصاد و توسعه محسوب میشود اما آیا راهدارانی که در گرمای تابستان و سرمای زمستان، در وضعیت دشوار، به ارائه خدمات در جادههای کشور میپردازند، بهعنوان نیروی انسانی این بخش و موتور محرکه اقتصاد و سلامت محسوب نمیشوند؟
حجم کاری راهداران خصوصا در فصول سرما و یخبندان یا هنگام ترافیک در ایام پرتردد سال برای رفع انسداد از محورها و بازگشایی مسیرهایی که دچار مشکل شدهاند، بسیار بالا و طاقتفرساست با این حال آنچه طی سالهای گذشته تاکنون شاهد بودهایم، این است که انتظارات از این قشر زحمتکش بالا اما رسیدگی به معیشت و سلامت آنها پایین است. حقوق راهداران در مقایسه با سختی شغل آنها واقعا ناچیز است و ایثار و گذشت این سربازان خط مقدم جادهها فراتر از این پاداشها و تجلیلهاست.
عدم توجه رانندگان خصوصا در شرایط نامساعد جوی به سرعت خودرو، بستن زنجیر چرخ، سلامت فنی وسیه نقلیه و... یکی دیگر از مشکلات راهداران است. متأسفانه درصد قابل توجهی از رانندگان خصوصا در فصول سرما و پرترافیک به قوانین رانندگی در جادهها توجه نمیکنند و علیرغم هشدارهای مکرر سازمان راهداری و حملونقل جادهای، پلیس راهور و سایر دستاندرکاران امر، باز هم عدم رعایت قوانین در بین رانندگان موج میزند. همچنین فرسودگی ناوگان که نتیجه آن، خرابی وسیله نقلیه، انسداد جاده یا سوانح است، نیز همه و همه بر مشکلات راهداران میافزاید.
اکنون که راهداری زمستانه از نیمه آذر تا پایان سال شروع شده و بیش از ۵۳ هزار نفر در جادهها، ۷۷۰ راهدارخانه ثابت و موقت، ۱۵۰۰ اکیپ راهداری، ۹ هزار دستگاه انواع ماشینآلات و ۱۲ هزار راهدار برای خدماترسانی به مسافران جادهای مستقر هستند تا مشکلات راه را از چهرهشان بزدایند و اکنون که مشاغل شنپاشی، پخت آسفالت دستی، قیرپاشی و مالچپاشی و نیز کارگران تونلها و راهروهای سرپوشیده، جزء مشاغل سخت و زیانآور محسوب میشوند شایسته است که به مشکلات راهداران در ابعاد مختلف خصوصا سختی شغل توجه ویژه شود که بهترین هدیه و ارج نهادن به جایگاه
آنها، توجه به سلامت و معیشتشان است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.