| کد خبر: 69693 |

استراتژی شرکت ساخت در رعایت حقوق شهروندی

وبلاگ تین نیوز، علی نورزاد | فراهم کردن بسترهای لازم به منظور پیاده کردن حقوق شهروندی در احداث راه‌ها از استراتژی های اصلی شرکت است که این موضوع در توسعه حمل و نقل ترکیبی، ارتقای سطح دسترسی به شبکه حمل و نقل، توجه ویژه به معماری و منظر راه و شفاف سازی گردش اطلاعات از جمله شاخص هایی است که در فرایند احداث انواع راه‌ها مورد توجه ویژه قرار گرفته است.


 توجه ویژه به سهولت دسترسی شهروندان به شبکه ریلی نیز باعث شده تا ایستگاه‌ها در داخل شهرها احداث شود و از این طریق کمک شایان توجهی به تحقق حمل و نقل ترکیبی و همچنین رعایت حقوق شهروندی شده است.

همچنین در طراحی و احداث راه‌ها سعی شده تا کمترین آسیب به اکوسیستم منطقه وارد شود و برای این منظور استفاده از مصالح بادوام و سازگار با محیط زیست، استفاده از تکنولوژی‌های نوین راهسازی جهت آسیب رسانی کمتر به محیط زیست از مصادیق رعایت شده در پروژه‌های شرکت ساخت و توسعه است.

 رعایت حقوق ساکنان مناطقی که راه‌ها از آن عبور می‌کند حایز اهمیت است و با توجه به این که بسیاری از راه‌ها از مناطق مسکونی عبور می‌کنند، رعایت آسایش و امنیت ساکنان حاشیه راه‌ها و همچنین ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمسقیم برای آنها از جمله اقداماتشرکت ساخت در راستای رعایت موازین یاد شده است.

در مجموع از اساسی‌ترین حقوق شهروندی در بخش حمل و نقل، افزایش ایمنی و کاهش مسیر و تسهیل سفر است که از گذشته تا به امروز در تمام پروژه‌ها مورد توجه قرار گرفته است.
خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • سیدمرتضی ناصریان 0 0

    اینکه در کارهای عمرانی نظیر ساخت راه و راه آهن باید حقوق شهروندی را مراعات کرد کاملا صحیح است. البته به نظرم این موضوع یعنی رعایت حقوق شهروندی جزء اصول اولیه و بدیهی و جامع است. مثل گرایش به عدالت و اینکه حق هر مطلب به خوبی ادا شود. در واقع ما کارکنان دولت در سطوح مختلف از رده پایین گرفته تا مقامات عالیه دولتی که بدنه دولت را تشکیل می دهیم برای اجرای چه چیزی دور هم گردآمده ایم؟ اصالت تجمع ما در چیست؟ به نظرم ما به نیابت از عامه مردم دور هم هستیم تا خواسته های مردم را که در قوانین و مقررات متبلور شده است، عملیاتی کنیم یعنی ما وکیل مردم در انجام خواسته های آنها هستیم و رعایت خواسته های موکل جزء اصول کار وکالت است. به همین ترتیب تمام کارهای ما در بخش ساخت راه و راه آهن به نوعی در جهت رعایت حقوق شهروندان قابل تفسیر است و اگر جایی با منافع عموم منافات داشته باشد باید آن را به عنوان نقص و خلل بررسی و چاره جویی نمود. با این توضیحات بنده فکر می کنم تمام کارهای ما باید اصالتا و نه فقط در ظاهر برای حفظ حقوق شهروندان باشد و لذا قائل به بحثویژه روی حقوق شهرندی نیستم که بخواهیم برخی از ابعاد کارهای ساخت راه و راه آهن را به حقوق شهروندان منتسب کنیم چون فرای آن ما کاری انجام نمی دهیم یا نباید انجام دهیم.

  • سید مرتضی ناصریان 0 0

    در ادامه توضیح قبلی اضافه می نمایم: با وجود آنکه تمام فعالیتهای ساخت راه و راه آهن به نوعی در راستای تامین حقوق شهروندان است، می توان روی چگونگی بهبود ایفای حقوق شهروندان بحثنمود و یا دسته بندی از انواع حقوق شهروندان به تناسب موضوع ساخت راه و راه‌آهن را تهیه نمود تا دیدگاه‌ها متخصصین و مدیران مربوط به وظایف خود معطوف شود و به این ترتیب به ابعاد مغفول حقوق شهروندی توجه شود. این موضوع باعثکاهش بخشی نگری و افزایش کارکردهای مفید پروژه ها می شود. یک مثال را بحثمی نمایم وقتی مهندسین در هنگام طراحی مسیر راه آهن فقط به هزینه ساخت توجه کنند، ممکن است مسیر را به گونه ای در نظر بگیرند که از مراکز جمعیتی فاصله داشته باشد تا هزینه و دشواری اجرایی آن کاهش یابد ولی اگر به کارکرد اصلی پروژه یعنی ایجاد تحرک توجه شود و حقوق شهروندان در سهولت دسترسی به زیربناهای حمل و نقل را در نظر بگیریم و وقتی موضوع یکپارچگی شیوه های ترابری برای سهولت حمل ترکیبی و افزایش بهره وری را در نظر می گیریم به اهمیت نزدیک کردن ایستگاه های راه آهن به مراکز شهری و ترکیب نمودن آن با پایانه های ترابری درون شهری پی میریم. و از سویی دشواری کار مهندسی در بهینه کردن و ایجاد تعادل بین معیارهای گوناگون واضح می شود. البته مهندسین حمل و نقل به معیارهای فوق یعنی اهمیت روان کردن ترابری برای ارتقای کارکرد پروژه عمرانی توجه دارند و در دروس تخصصی خود به معیارهای فوق به صورت تفصیلی می پردازند ولی اغلب طراحی پروژه ها به صورت کافی با دیدگاه و موازین ترابری و حمل و نقل تلفیق نمی شود.

  • سیدوکیلی 0 0

    بهترین گام در این راستا، اولویت بندی پروژه های متعددی است که در دستور شرکت ساخت قرار دارد. اگر اولولیت بندی وجود داشته باشد م یتوان بجای صد شهر خراب، یک ده آباد داشت. در غیر اینصورت دائما شاهد صد شهر خراب هستیم. همه می دانیم که منابع بسیار محدود و پروژه های بسیار متعدد داریم. نباید برای آرامش دل ذینفعان پروژه ها به هر کدام مختصری تزریق کرد. زیرا فقط هدر دادن منابع است. البته چون پاسخگویی به نهادهای مردمی وجود ندارد برای مدیر مربوطه آسودگی می آورد. اما مشکل ملی پابرجا می ماند. مهمترین حق مردم این است که منابع ملی را خرج مصالح ملی بکنیم.

    • سید مرتضی ناصریان 0 0

      بنده با نظر مهندس سیدوکیلی موافقم که مهمترین حق مردم آن است که منابع مالی را که به عنوان بیت المال در اختیار ما برای ساخت راه و راه آهن قرار میگیرد باید صرف بهترین پروژه ها شود. اما اینکه بهترین پروژه ها کدام هست جای بحثاست. این بحثیعنی اولویت بندی پروژه ها از دیگاه منافع ملی موضوع پایان نامه بنده بوده که تحقیق مفصل روی آن داشتم و حتی قبل از اینکه این پایان نامه را انجام دهم چندین تحقیق در این زمینه را مطالعه کرده و بررسی کرده بودم و حاضرم نتایج پایان نامه را به هر کسی یا اداره ای که به حقوق شهروندی و اولویت بندی پروژه ها اهمیت می دهد و به آن علاقه داشته باشد ارائه نمایم. موضوع اولویت بندی پروژه های ساخت راه و راه آهن به قدری اهمیت دارد که در سیاستهای کلی بخش حمل و نقل که مقام معظم رهبری در سال ۱۳۷۹ ابلاغ فرمودند به صراحت به این موضوع تاکید نموده و معیارهای کلی آن را معین نمودند. در پایان نامه بنده نیز بر مبنای همان سیاستهای کلی و با استفاده از مدلهای علمی و نظرسنجی مکرر از خبرگان و رجوع به پژوهشهای مشابه داخلی و خارجی مدلی پیشنهاد شد که به صورت آزمایشی هم نتایج قابل قبولی داشته است. خوشبختانه وزیر محترم کنونی راه و شهرسازی نیز به موضوع اولویت بندی پروژه ها تاکید داشته و در برنامه پیشنهادی خود به این موضوع تصریح نموده است.

  • سید مرتضی ناصریان 0 0

    یکی از ابعاد مهم حقوق شهروندی در حوزه ساخت راه و راه آهن موضوع حفظ محیط زیست است. بنده در سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹ مسئول مطالعات زیست محیطی پروژه های توسعه راه آهن بوده و دهها گزارش زیست محیطی پروژه ها را مطالعه و کنترل کرده ام. حفظ محیط زیست در دوره طراحی یعنی به گونه ای مسیر و اجزای آن پیشنهاد شوند که اجرای آن کمترین آثار سوء بر محیط زیست داشته و بیشترین آثار مثبت زیست محیطی در دوره بهره برداری فراهم شود. همچین در دوره اجرا با انتخاب مناسبترین مصالح و روشهای اجرایی و مراعات ملاحظات زیست محیطی می توان آثار سوء اجرای پروژه را کاهش داد. آثار زیست محیطی شامل محیط فیزیکی و محیط بیولوژیک و محیط انسانی است. البته توجه مردم و مسئولان حتی مسئولان محیط زیست به حوزه محیط بیولوژیک بیشتر است و تخریب محیط فیزیکی و محیط انسانی کمتر مدنظر قرار می گیرند. مطالعات زیست محیطی پروژه های جدید راه و راه آهن از سال ۱۳۸۰ در قانون برنامه سوم اجباری شد ولی الزامی شدن آن بنا به بروکراسی اداری عملا در سالهای برنامه چهارم واقع شده است. طی این سالها شاهد رشد تدریجی فرهنگ عمومی در توجه به محیط زیست بوده ایم و حتی سازمانهای مردم نهاد متعددی در این زمینه فعال شده اند که خود نشانگر اهمیت محیط زیست برای شهروندان است. با وجود الزامی شدن مطالعات زیست محیطی در پروژه های توسعه راه و راه آهن هنوز این مطالعات برای تمام پروژه ها انجام نمی شود و بعضی از سازمانها از انجام این مطالعات طفره می روند. نتایج مطالعاتی که برای پروژه ها انجام می شود معمولا به صورت ملاحظات و دستورالعمل اجرایی خاص همان پروژه درمی آید ولی اجرایی شدن این ملاحظات و دستورالعملها منوط به آن است که در قراردادهای پیمانکاری پروژه این موضوعات پیش بینی شوند. این موضوع در برخی از قراردادها صورت گرفته است ولی در اغلب قراردادهای پیمانکاری، ملاحظات زیست محیطی که باید مراعات شوند واضح نیست و در نتیجه مورد توجه قرار نمی گیرند و فقط در صورت الزام سازمانهای محیط زیست منطقه ای، کارفرمایان مجبور به ابلاغ کارهای اضافی به پیمانکاران برای پوشش دادن حداقلی خواسته های محیط زیست می شوند. این روالها برای توجه حداکثری به حفظ محیط زیست باید اصلاح شوند. البته کارفرمایان هیچ دشمنی با محیط زیست ندارند بلکه نگران افزایش هزینه های اجرایی پروژه ها هستند و این هزینه ها را ضروری تصور نمی کنند بنابراین برای ارتقاء فرهنگ و بینش مدیران کارفرمایی در سطوح مختلف نیاز به دوره هی ا آموزشی است که تبعات بی توجهی به محیط زیست و آثار تخریب پروژه ها برای آنها توضیح داده شود. در کشورهای اروپایی حدود ۲۰% از هزینه پروژه های راه و راه آهن مربوط به مراعات ابعاد زیست محیطی است ولی در کشور ما آماری در این زمینه وجود ندارد و تصور بنده آن است که ما حتی ۲% از هزینه پروژه را صرف ملاحظات زیست محیطی نمی کنیم. البته کارفرمایان هیچ دشمنی با محیط زیست ندارند بلکه نگران افزایش هزینه های اجرایی پروژه ها هستند و این هزینه ها را ضروری تصور نمی کنند بنابراین برای ارتقاء فرهنگ و بینش مدیران کارفرمایی در سطوح مختلف نیاز به دوره هیا آموزشی است که تبعات بی توجهی به محیط زیست و آثار تخریب پروژه ها برای آنها توضیح داده شود. در کشورهای اروپایی حدود ۲۰% از هزینه پروژه ها مربوط به مراعات ابعاد زیست محیطی است ولی در کشور ما آماری در این زمینه وجود ندارد و تصور بنده آن است که ما حتی ۲% از هزینه پروژه را صرف ملاحظات زیست محیطی نمی کنیم.

  • سید مرتضی ناصریان 0 0

    اضافه می نمایم بنده در ایجاد و اداره نظام پیشنهادات در حوزه معاونت ساخت و توسعه راه آهن در سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳ همکاری داشتم که صدها پیشنهاد از همکاران واصل و دهها پیشنهاد تصویب گردید و با تاسیس شرکت ساخت، آن نظام پیشنهادات به محاق رفته و تعطیل شد و در دوره های بعد هم در شرکت ساخت تحرکاتی برای ایجاد نظام پیشنهادات صورت گرفت که دوام نداشتند. بنده مقاله ای را نیز در باب مشکلات نظام پیشنهادات در ادارات دولتی داشتم که در همایش مدیریت مشارکتی در سال ۱۳۸۰ عرضه شده است. متاسفانه برخی فکر می کنند مدیریت مشارکتی مربوط به حزب منحله مشارکت است و آن را تعقیب نمی کنند در حالی که موضوع مدیریت مشارکتی بحثو سبک مهمی در علوم مدیریت است و ربطی به حزب خاص ندارد.