| کد خبر: 123980 |

◄ اشتادلر انگلیس را فتح می‌کند

تین‌نیوز| رِیل‌نیوز (Railnews)در گزارشی نوشته است شرکت اشتادلر سوئیس که چند سالی است در بازار جهانی یکه‌تازی می‌کند و رقبای کلاسیک خود مثل زیمنس و آلستوم را پشت سر گذاشته، اخیراً در کشور انگلیس که خود سابقه طولانی‌ در صنایع ریلی دارد، دو قرارداد بزرگ به ارزش مجموعاً ۱ میلیارد و ۳۱۰ میلیون پوند (۱.۵۳ میلیارد  یورو) را به امضا رسانده.
 
قرارداد اول که ۵ اکتبر ۲۰۱۶ اعلام شد، شامل خرید ۳۷۸ واگن نو توسط شرکت آبلیو (Abellio) و با سرمایه‌گذاری راک‌رِیل (RockRail) است و ارزش کل آن ۶۱۰ میلیون پوند اعلام شده است.
 
این قطارها از جدیدترین تکنولوژی‌های صنعت ریل جهانی بهره می‌گیرند و امکان حرکت با هر دو پیشرانه دیزلی و برقی را دارند.
 
قرار است این واگن‌ها از سال ۲۰۱۹ وارد چرخه شوند و به نظر می‌آید حتی انگلیسی‌ها که به قطارهای فوق‌العاده عادت دارند و اصلاً تأخیر در تحویل قرارداد را قبول ندارند، به تعهدات اشتادلر در تحویل به‌موقع و قیمت‌های منطقی این شرکت سوئیسی اعتماد دارند.
 
همچنین، اشتادلر طبق روال عادی خود متعهد شده است کارگاه تعمیری در شهر نورویچ راه‌اندازی کند تا تعمیرات این قطارها بدون مشکل امکان‌پذیر باشد. متخصصین معتقدند این قرارداد در ۱۰ سال آینده در کشور انگلستان حدود ۱۰۰۰ شغل بیافریند که خود درخور اهمیت بالایی است.
 
با توجه به سابقه اشتادلر در تحویل به‌موقع و خدمات پس از فروش، خیلی عجیب نیست که علاوه بر قراردادی که ۵ اکتبر امضا شد، اشتادلر هفته گذشته برنده مناقصه دیگری برای تولید ۲۰۸ واگن مترو برای شهر لیورپول شد.
 
ماه پیش اعلام شده بود که علاوه بر اشتادلر، زیمنس، بومباردیر، کاف (CAF) و میتسوی به مرحله دوم این مناقصه که از اکتبر سال ۲۰۱۵ آغاز شده بود راه پیدا کرده بودند ولی اشتادلر رقبای خود را کنار زد تا برنده این قرارداد ۷۰۰ میلیون پوندی بشود.
 
این قرارداد علاوه بر تولید واگن مترو، شامل به‌روزرسانی سیستم‌های برق‌رسانی، ایستگاه‌ها و ریل خواهد بود و طبق معمول، اشتادلر متعهد به تعمیر و نگهداری واگن‌ها به شکل مادام‌العمر است. اولین سری این قطارها در نیمهٔ سال ۲۰۱۹ تحویل می‌شود و مابقی نیز تا پایان سال ۲۰۲۰ به‌طور کامل تحویل خواهند شد.
 
 مساله‌ای که ریل‌نیوز به عنوان پراهمیت‌ترین نکته این قراردادها بر آن تاکید کرده، این است که اشتادلر تابه‌حال در تحویل هیچ‌کدام از تولیداتش تأخیری نداشته است و درواقع این فرهنگ سوئیسی است که چیزی که روی کاغذ می‌نویسند و زیر آن امضا می‌شود را عیناً اجرا می‌کنند.
 
بر اساس گزارش ریل‌نیوز؛ احتمالاً همین موضوع هم است که باعث شده اشتادلر تا این حد در کشور انگلیس که بازار ریلی آن بسیار رقابتی است برنده این قراردادها شود.
 
در اوایل سال ۲۰۱۶ نیز اشتادلر برنده قرارداد دیگری به ارزش ۲۰۰ میلیون پوند در جهت تولید ۱۷ رام قطار مترو شهر گلاسگو شده بود که آن قرارداد هم تا نیمه سال ۲۰۲۰ به‌طور کامل تحویل خواهد شد.
 
موفقیت بین‌المللی اشتادلر در حالی است که این شرکت چند سالی است با تعهد جدی در بازار ایران مشغول بوده و تلاش می‌کند قراردادی منعقد کند تا در ایران کارخانه‌ای تأسیس کند تا کارگر ایرانی سر کار برود، مهندس ایرانی آموزش ببیند و تکنولوژی‌های روز اروپا به ایران منتقل شود تا سفارش‌های کشورهای منطقه نیز در ایران تولید شود و عملاً ایران تبدیل به مرکز منطقه برای تولید قطارهای این غول سوئیسی شود.
 
با این حال برخی که با این پیشرفت تکنولوژیک مخالف بوده‌اند تا کنون از این اتفاق جلوگیری کرده‌اند. با این ‌وجود، به‌تازگی تازگی نشانه‌های از پیشرفت صنایع ریلی کشور از طریق همکاری با اشتادلر در این امر شاهد بوده‌ایم.
 
به نظر می‌رسد با وجود سابقه مثبت همکاری اشتادلر در سال‌های تحریم با ایران و موفقیت‌های جهانی که به دست آورده است، یکی از  شانس‌های جدی برنده شدن در مناقصه‌ تامین ۲۵۰ واگنی شرکت رجا، این شرکت سوئیسی باشد.
 
البته  رجا  شرط اصلی را در این مناقصه همکاری شرکت‌های خارجی با شرکت‌های داخلی، تولید در ایران و درواقع انتقال تکنولوژی به ایران و همچنین تأمین مالی ۸۵ درصد مبلغ قرارداد توسط شرکت خارجی اعلام کرده است که همه این موارد جزو سیاست‌های اشتادلر در همکاری با کشورهای خارجی است که همین مساله باعث کنار زدن رقبایش در چنین مناقصه‌هایی شده است.
 

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 0

    باید انتقال فناوری خارجی پذیرفت. اما فناوری قطارهای هیبرید دیزل الکتریک برای کشور ما ضروری هستند چرا مثلا ما خط تهران تبریز برقی کردیم قطار اردبیل باید تا میانه برقی و بعد ان تعویض لکوموتیو تا اردبیل دیزلی برود که تلف شدن وقت میشود همچنین برای تامین ناوگان هزینه هنگفت میگذارد درحالیکه قطارهای هیبرید دیزل الکتریک در خرید ناوگان صرفه جویی عطیمی ایجاد میکنند و دیگر نیازی له خرید قطارهای جداگانه دیزل و الکتریکی نیست این نوع قطارها که در هر دو مسیر میتوانند حرکت کنند بسیار باصرفه هستند

  • 0 0

    با سلام همین بحثدر خودروسازی هم هست و شرکت رنو میخواهد درایران کارخانه بزند که مطمئنا موجب تحول صنعت خودرو سازی ایران میشود اما بخاطر اینکه دو شرکت سایپا و ایرانخودرو توان رقابت ندارند جلوی انرا گرفتند و در اصل{…} کردند خود همین رقابت باعثپیشرفت همانها هم میشد. ما باید بدانیم تا سی سال دیگر نفت تمام میشود از الان باید بفکر درامد های جایگزین باشیم. کشورما موقعیت هایی برای تولید دارد که انرا برای اشتادلر جذاب میکند ۱ _ سوخت ارزان ۲ _ مواد اولیه ارزان ۳ _ نیروی انسانی ارزان ۴ _ قشر و جمعیت بالای مهندسان تحصیلکرده که با یک دوره اموزشی و دستمزد کم اماده میشوند ۵ _ مترو کلانشهرها و خط اهن های متعدد بین شهری ۶ _ جمعیت ۸۰ میلیونی که تولیدرا برای انها جذاب میکند وما باید استفاده کنیم. درکشورهای عربی بواسطه جمعیت کم خود و مسافت زیاد بین شهر ها هواپیما رونق دارد در نتیجه ایران بازار خوبی است