| کد خبر: 121394 |

◄ پرسش هایی که تمامی ندارد

تین‌نیوز| چندی پیش علی غفوری کارشناس هوانوردی در یادداشتی در تین‌نیوز؛ به لزوم خرید هواپیما، اهمیت قرارداد با ایرباس و دلیل عدم استفاده از امکانات داخلی برای ساخت هواپیما پرداخت و نوشت:« ... باید اذعان کرد که انتقاد به خرید هواپیما به‌ویژه هواپیمای جدید مربوط به امروز نیست و محدود به ایران هم نیست. منتقدان خرید هواپیما چند انتقاد عمده به خرید مذکور دارند.  مهمترین انتقاد این است که چرا به‌جای تقویت زیرساخت‌های تولید هواپیما یا تولید مشترک با سازندگان بزرگ، به‌دنبال واردات بی‌چون و چرا رفتیم؟ این سوال تاحدودی منطقی به‌نظر می‌رسد چراکه طبیعی است تولید مشترک سبب انتقال فناوری نیز می‌شود اما متاسفانه تجربیات تاریخی چیز دیگری را به ما تحمیل می‌کند.

تجربه ایران نشان می‌دهد که در سال‌های دهه 70 تا اوایل دهه 90 همکاری ایران و اوکراین در تولید آنتونوف 140 یا آنچه در کشور به ایران 140 معروف شد به جایی نرسید و از 7 هواپیمای تولید و مونتاژ شده 4 فروند سقوط کرد و 3 فروند برای همیشه از خطوط مسافری کنار گذاشته شد. این در حالی است که هواپیماهای مذکور بسیار ساده‌تر و کوچک‌تر از هواپیماهای پهن پیکر نظیر 747، ایرباس 350 یا 787 هستند.

البته برخی مسوولان از پا ننشستند و چندی بعد دکتر منوچهر منطقی رئیس سازمان صنایع هوایی ایران شد و در چند مصاحبه راهبرد سازمان خود را تولید هواپیمای مسافری ازجمله هواپیماهای پهن پیکر قرار داد اما اکنون 7 سال است از این اعلام برنامه گذشته و منطقی نیز چندی قبل از این سمت کنار رفت. اکنون باید از منتقدان پرسید تا چه زمانی می‌توانیم منتظر به نتیجه رسیدن تلاش‌های داخلی برای تولید شویم؟ تجربه جهانی نیز نشان می‌دهد که روسیه، هند، برزیل، چین و چند کشور دیگر مستقل جهان به سمت تولید هواپیما‌های متوسط و پهن پیکر رفتند و چندان موفق نبودند. باید پرسید چرا؟ پاسخ روشن است.

تولید یک هواپیمای مسافری راحت، ایمن، مدرن، اقتصادی و استاندارد (مورد تایید صدها فرودگاه جهان) تنها از سوی چند شرکت محدود امکان‌پذیر است. به عبارتی هر کشوری که به تنهایی قصد تولید چنین هواپیمایی را کند به یک یا چند ویژگی ذکر شده در بالا (راحت، ایمن، مدرن، اقتصادی و استاندارد) دست نمی‌یابد. از طرفی ایرباس و بوئینگ به سادگی حاضر به قبول تولید مشترک با کشور ثالثی نیستند چرا که سنگین‌ترین حفاظ انحصاری دنیا را این دو کمپانی در اختیار داشته و به سادگی حاضر به از دست دادن آن نیستند...»

پس از انتشار این خبر در پایگاه خبری – تحلیلی صنعت حمل‌ونقل، تین‌نیوز؛ کاربران نظرات و پیام‌هایی ارسال کردند که بخشی از آنها را در ادامه می‌خوانید.

یکی از کاربران در پیام خود آورده است: یک هواپیما ۵ ساله تا ۲۰ درصد ارزان تر است، اگر ما به جای ۱۰۰ فروند؛ ۵۰ فروند از ایرباس خریداری کرده و آموزش می‌دیدیم  و بقیه دست دوم، چقدر پول باقی می‌ماند؟


یا چرا باید از بوئینگ هواپیمایی را بخریم که دقیقا هم کلاس و عین همان هواپیمایی است که از ایرباس خریدیم و با کوچکترین تحریم قطعه، سرمایه مردم زمینگیر شود؟ هواپیما برد متوسط و دوربرد از ایرباس خریدیم، خیلی هم عالی! به جای قرارداد بوئینگ می‌رفتیم از برزیل (امبرائر) یا ژاپن (میتسوبیشی) یا روسیه (سوخو۱۰۰) می‌خریدیم! آن هم به شرط مونتاژ در ایران!

اصلا قرارداد با ایرباس و بوئینگ عالی، یا دولت پول دارد برود صدها فروند جت منطقه‌ای و توربوپراپ بخرد، یا دیگر پول ندارد؟ آیا هواپیما ۲۰۰ نفره ایرباس ۳۲۱ برای این مسیر به صرفه است؟

اصلا همه قراردادها عالی، دو سال است قرار است موتور ایران 140 با 20 میلیون دلار با نمونه بهتر و قوی‌تر عوض شود اما پول نیست و ۵۰۰۰ کارمندش...!

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 0

    هواپیما انتونوف ۱۴۰ در ایران ۱۲الی ۱۳ فروندش ساخته شد که فقط یک فروند با مسافر سقوط کرد! بقیه مونتاژ ایران نبودن!

  • 0 0

    سوال ها رو جواب نمیدن!!