◄جنگ را نبایستی تقدیس کرد!

وبلاگ تین‌نیوز، فریدون اروجلو| این روزها که از حرفهای برخی از مسولین متاسفانه  بوی جنگ وزور آزمائی به مشام می رسد این پدیده را نشان دردهای بی درد یافتم واین نوشته را مصداقی برای هشدار

 
جنگ هشت ساله ایران وعراق به تمام معنا یک تراژدی بزرگ انسانی بود. پیامدهای این  درگیری تامدت ها دست از سر منطقه برنخواهد داشت .درهردوسوی نبرد   مسلمانان بودند که درخون می تپیدند ودو ارتش قدرتمند ایران و عراق که با ازدست دادن تجهیزات  توانایی هایی خودرا ازدست می دادند.ما هر چه ا زجنگ می شنویم ارزش است وتقدیس است وبزرگی.

آیا واقعیت های جنک اینها ست ؟؟ پایداری برای دفاع از سرزمین داستان بزرگی است که به دست بزرگان گمنام و نامی رقم زده شد واین شایسته بزرگداشت و نکوداشت هاست اما این بزرگی ها به خاطر مبارزه با پلشتی ها و ویرانگری هایی که آغاز شده بود ارزش پیدا می کند .ولی باهمه اینها نمی توان جنگ را تقدیس کرد وتنها مبارزه را به عنوان راه زندگی معرفی نمود .سالهای زیادی گذشته است نه خرمشهر روی خرمی را دیده است و نه آبادان به آبادانی پیشین رسیده است .توفان آتش همچنان برسر منطقه می تازد . توفان های  ویرانی محیط زیست هم گریبان مردم را رها نمی کند .کشورهایی که پشتیبان صدام بودند  ودلارهایشان را به صدام قوت وقدرت می بخشید همچنان در کار توطئه علیه ایران هستند.

بسیاری از نیروهای ارزشمند ایران  قربانی این جنگ ویرانگر شدند. پیامدهای جنگ تغییرات بسیار در ساختار های سیاسی واجتماعی وفرهنگی کشور بود .روش های نظامی گری وامنیتی بسیاری از حوزه های سیاسی واجتماعی وفرهنگی را درگیر و گرفتار کرد. ادبیات آرام وصلح طلبانه به طنین ها ی تند انتقام وانتقام گیری تبدیل شد.

بازماندگان  قربانیان جنگ  هیچ گاه آرامش پیشین خودرا باز نیافته اند ونمی یابند وزخم های به جا مانده باهیج چیزی التیام نمی یابد. ما پرده برزشتی های جنگ افکنده ایم ونا خود آگاه اسبا ب آن می شویم که بازهم کسانی سخن از جنگ به میان آورند.همان کسانی که با همین تبلیغات به منافع بسیار رسیده اند .داستان جنگ باید به درستی بازخوانی شود ودرکنار سخن از دلاوری ها از برخی نارسایی ها وتدبیرها ی نادرست وبرنامه های نا مناسب هم سخن به میان آورده شود ..زیان های ناشی از این گونه تصمیم گیری ها نیز نیاز به بازخوانی دارد.

جنگ وادامه آن ونقش واسطه هایی که رد شد وقطعنامه ای که پذیرفته شد وزمان وچرایی پذیرش آن نیز باید به درستی مورد بررسی وگفتگو قرار گیرد. رهبر ایران در نامه ای که در زمان پایان جنگ نگاشته اند به اهمیت لزوم پرداختن به جنگ وچرایی به آن نتیجه رسیدن درزمان مناسب اشاره  کرده اند که گمان می کنم سالهاست که از زمان مناسب برای پرداختن درست به آن سپری شده است واگر از آنچه گذشته است به درستی نیاموزیم بازهم در دام آزمون وخطای دیگری می افتیم ..به هر حال جنگ چهره زشت وویرانگری وخشنی دارد که جز مرگ و ویرانی وکشتار چیزی برجای نمی گذارد ....