◄روزنامه‌نگاران متخصص یا متخصصان روزنامه‌نگار
وبلاگ تین‌نیوز، هادی خانیکی|بیماری‌ها و اختلال‌های روانی از جمله مسایل مبتلا به جوامع جدید و دستخوش تغییر در ایران و جهان است. از طرف دیگر رفتارهای بهداشتی در بستری از هنجارها، باورها و رفتارهای پذیرفته‌شده اجتماعی مشخص شکل می‌گیرند و در این میان شبکه‌های اجتماعی از جمله رسانه‌ها از مهم‌ترین ابزارها در اصلاح تصویر بیماری‌ها و بیماران روانی به حساب می‌آیند. با توجه به اهمیت، نقش و ارتباط دو حوزه سلامت روان و رسانه، طی سه‌سال گذشته همایش‌های سلامت روان و رسانه برگزار شده که در همه آنها شرکت داشته‌ام. خلاصه سخنرانی جامعه روانپزشکی
کشور و استادان این حوزه این بود که جامعه ایران دچار یک نوع پریشانی روانی است و در یک موقعیت مخاطره‌آمیز قرار دارد.
در یک شرایط مخاطره‌آمیز نه‌تنها رسانه نمی‌تواند کار خود را به‌درستی انجام دهد که حق انتظار از رسانه هم با واقعیت سازگار نیست و این توقع و انتظار در واقع باری اضافه بر دوش رسانه‌ها تحمیل می‌کند. رسالت رسانه‌ها از یک‌سو امنیت‌دادن به جامعه است، اما وقتی جامعه امنیت ندارد، چه باید کرد؟ در این شرایط رسانه باید به دنبال رسالتش یعنی کاستن دردهای جامعه باشد یا دنبال حقیقت؟ اگر حقیقت را بگوید، دردها زیاد می‌شود و اگر بخواهد دردها را کاهش دهد و بگوید، «همه‌چیز آرام است» حقیقت را پنهان کرده است.
از سوی دیگر رسانه‌ها نقشی اساسی در بازنمایی بیماران روانی بر عهده دارند که این نقش می‌تواند، نقش دوگانه باشد، یعنی هم می‌توانند تصویری منفی از این بیماری‌ها و بیماران ارایه دهند و هم در تعدیل این تصویر منفی تاثیرگذار باشند. آثار پیام‌ها، برنامه‌ها و تصاویر ارایه‌شده رسانه‌ای در قبال گروه‌های اجتماعی نقش دیگری نیز دارند و آن تفسیر و تشریح پیام‌ها در محیط اجتماعی است.
گفت‌وگوهای بین فردی درباره موضوعات بهداشتی و تصاویر ارایه‌شده در تلویزیون و دیگر رسانه‌ها ممکن است به برجسته‌شدن یک موضوع سلامت منجر شود که در پی آن میزان ارزیابی اطلاعات توسط مخاطبان افزایش یافته و آگاهی مردم درباره آن موضوع بیشتر شود.
اما لازمه افزایش آگاهی به مخاطبان، افزایش آگاهی خبرنگاران، گزارشگران و نویسندگان رسانه‌ها در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه سلامت روان است. همیشه این پرسش مطرح است که ما به روزنامه‌نگارانی که تخصص روانپزشکی داشته باشند، نیازمندیم یا به روانپزشکان و روانشناسانی که آشنایی به کار روزنامه‌نگاری داشته باشند؟
چون معمولا این دو قشر از یکدیگر انتقاد می‌کنند و روانپزشکان به روزنامه‌نگاران این انتقاد را دارند که شما تخصصی ندارید، نمی‌دانید و خبرها را به نحو بدی منتقل می‌کنید و از طرف دیگر اصحاب رسانه نیز اعلام می‌کنند روانپزشکان مطالب را به‌گونه‌ای قابل فهم برای مخاطب منتقل نمی‌کنند. برای پایان این چرخه به‌نظر می‌رسد ما به یک نوع روزنامه‌نگاری تخصصی‌تر که ترکیبی از آشنایی با حوزه ارتباطات سلامت، آشنایی با ارتباطات بحران و مخاطره است (روزنامه‌نگاری کنشگر) نیازمندیم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.