| کد خبر: 89938 |

احیای جاده ابریشم با همکاری بین المللی ممکن می شود

تین نیوز | توسعه تجارت جهانی طی دهه های اخیر سبب شده تا مسیرهای تجارتی به صورت مداوم نیازمند بازیابی و گاه بازشناسی باشند. حجم رو به افزایش حمل کالا در پی گسترش بازارها نیازمند ایجاد مسیرهای تازه و کم هزینه تر است. در این میان برخی مسیرهای تجاری تاریخی مانند جاده ابریشم دوباره و پس از گذشت قرن ها مورد توجه قرار گرفته اند.
 
چه آنکه این مسیر بهترین راه برای افزایش تعاملات همسایگان در منطقه و توسعه همکاری ها در میان آنان؛ و طریقی مناسب برای دسترسی به بازارهای پرمصرف ودر حال رشد شرق اروپا و البته مقاصد سنتی در غرب و مرکز آن است.
 
نمی توان کتمان کرد که چین با رشد خیره کننده اقتصادی خود طی دو دهه اخیر مهمترین عامل این تحولات است اما ایران به عنوان قلب جاده ابریشم و پل ارتباطی شرق و غرب آن، بخش مهمی را از برنامه احیای این مسیر تاریخی به خود اختصاص می دهد. بازار مصرفی روبه رشد، امنیت بالا و وجود زیر ساخت های مناسب عاملی است تا این کشور برای طرح احیای جاده تاریخی ابریشم آمادگی بالایی داشته باشد. مسعود دانشمند یکی از اعضای برجسته اتاق بازرگانی ایران و کارشناس امور حمل و نقل ضمن بررسی چگونگی احیای جاده ابریشم از اقداماتی گفته است که کشورهای ذینفع می بایست برای تسریع این روند انجام دهند.
                                                                                                                                    با توجه به اقتضائات تجاری چین و اروپا و در عین حال رشد اقتصادی کشورهای حوزه CIS مدتی است که در محافل اقتصادی بین المللی صحبت از احیای جاده تاریخی ابریشم در میان است. این در حالی است که ایران به صورت تاریخی بخش مهمی از این مسیر ترانزیتی به شمار می رفته، بر این اساس به نظر شما ما اکنون چقدر برای این تغییر پارادایم در حمل و نقل جهانی آماده هستیم؟                                                                                                                                                                                                          جاده ابریشم مسیر تاریخی اتصال شرق به غرب و بالعکس بوده است. ما در حال حاضر زیرساخت های نسبتا خوبی برای احیای این مسیر داریم. اما مشکل در نقطه دیگری است. همسایگان ما که هر کدام بخش هایی از این مسیر را میزبانی می کنند آمادگی لازم را ندارند. کشور هایی مانند افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان، پاکستان و... زیرساخت مناسب را در اختیار ندارند. در عین حال برخی دست به گریبان مشکلات امنیتی نیز هستند. برای احیای جاده ابریشم ما به تنهایی کاره ای نیستیم. برای اینکه جاده ابریشم که از چین بیاید، یک مسیر این است که از طریق افغانستان تا مشهد بیاید سپس از طریق مشهد به تهران گذر کند و از تهران به سمت عراق، از عراق به سوریه، این یک مسیر است.
 
یک مسیر دیگر از شمال حرکت می کند. تقریبا باید ترکیه برود و از این کشور عبور کند. یک مسیر دیگر که به ما ارتباط پیدا نمی کند، از شمال دریای خزر عبور می کند. یا از شمال دریای خزر به ارمنستان می آید. از ارمنستان به چاکزار ترکیه می رود و از چاکزار ترکیه به اروپا گذر می کند. آن چیزی که به ما مربوط است مسیر جنوبی جاده ابریشم است که از طریق تهران می آید و از اینجا می تواند به عراق یا ترکیه برود. بنابراین ما متکی به جاده های ترانزیتی همسایه های شرقی ایران هستیم. اگر شرقی ها کارشان را درست انجام ندهند که تاکنون انجام نداده اند، امنیت مسیر را تامین کنند که نکرده اند، ما به تنهایی کاری نمی توانیم بکنیم.     
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            راهکار چیست؟                                                                                                           شاید بهترین راهکار همین اجلاس چند جانبه ای است که درهنگ کنگ با حضور کشورهای ذینفع و ذیصلاح در احیای جاده ابریشم در هنگ کنگ برگزار شد. این اجلاس فرصت مناسبی بود تا این کشورها با تشکیل شرکتی سهامی و نگارش یک پروتکل اجرایی تعهداتی را بر هر کشور تعیین کنند. در اینجا می توان معاهداتی را در جهت سرمایه گذاری در پروژه های مرتبط تهیه و ایجاد کرد تا مثلا کشورهای کمتر توسعه یافته ای مانند افغانستان از کمک ها و سرمایه گذاری دیگر کشورها در جهت توسعه زیرساخت های لازم بهره مند شوند.                         
                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
با این وجود برخی در کارایی و اقتصادی بودن احیای این مسیر تاریخی تشکیک می کنند. بدین معنا که اگر همین سرمایه گذاری ها در توسعه امکانات موجود در بنادر و یا خطوط کشتیرانی و ریلی بشود بهتر است. نظر شما چیست؟                                                                                                                                                                                                                                                                                                       حمل و نقل دریایی و بنادر با احیای جاده ابریشم که متوقف نمی شوند! آنها به کار خود ادامه خواهند داد. مسئله اینجاست که بخش مهمی از کشورهای قرار گرفته در مسیر جاده ابریشم مانند: افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و... کشورهای محصور در خشکی هستند که برای صادرات و واردات کالا و خدمات به راه های زمینی وابسته اند. اینها هم می خواهند در تجارت جهانی سهمی داشته باشند اما شرایط جغرافیایی این امر را برای آنها دشوار کرده است. به همین دلیل بسیار به احیای این مسیر امیدوارند.                                                                                               
                                                                                                                                                                                                                                          
با توجه به تلاش مستمر چینی ها برای ایجاد مسیرهای تازه در جهت تسهیل تجارت این کشور که نمونه آن ایجاد راه آهن در مسیر قزاقستان با هزینه های زیاد است. به نظر می رسد آنها از همین طریق به گشودن مسیری تازه به بازار کشورهای حوزه CIS و بازار اروپا می اندیشند. با این اوصاف باز طراحی جاده ابریشم باز هم موضوعیت دارد؟                                                                                                                                                                                                
به نظر نمی رسد که اینطور باشد. البته راه آهن سرجای خود است. این مسیر باید از قزاقستان به روسیه برود سپس از طریق روسیه به شمال و سپس شرق اروپا راه بیابد. این یک مسیر بسیار طولانی است. در عین حال به نظر نمی رسد چینی ها تمایلی برای وابستگی های اینچنینی به روسیه داشته باشند. بنابراین این راه آهن اتفاقا می تواند بخش مهمی از احیای جاده ابریشم باشد و بدین گونه که از طریق قزاقستان و قرقیزستان وارد افغانستان شود سپس از طریق ایران راهی به سوی اروپا بگشاید.                                                                                        
                                                                                                                                                                                                                                                                                                      
با توجه به مشکلات مزمن امنیتی که افغانستان با آن دست به گریبان است این کشور چطور می تواند در این مسیر مشارکت کند؟                                                                                                                                                                                      
امنیت در فاز دوم است، چرا؟؛ گفتیم که کشورهای همسو باید راهکارها را مشخص کنند. از جمله مسائل فاینانس ها و تامین سرمایه و سپس برنامه ریزی در جهت انجام فعالیت های فنی. اگر این مسائل فنی مرتفع شود و بر سر چگونگی اجرا توافق صورت پذیرد در فاز بعدی می توان راهکارهای تامین امنیت را بررسی و اجرا کرد.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
ما در حوزه سخت افزاری برای احیای جاده ابریشم چه اقداماتی را باید در داخل کشور انجام بدهیم؟                                                                                                                                                                                                                
ما هم باید اصلاحاتی را در مسیرمان انجام بدهیم. افغانستان از جاده مناسب بی بهره است. قرقیزستان هم مشکلاتی دارد، غرب چین از منظر توسعه راه ها هنوز توسعه یافته نیست. در زمینه احیای این مسیر همه کشورها باید به شکل یکدست زیرساخت مناسب را فراهم کنند. زیرساخت های ترکیه آماده است. ایران هم تقریبا 70 ،80 درصد آمادگی دارد.                                                                                                                                                                                                                                                                                            
 
کشور ما قابلیت های دیگری در حوزه ترانزیتی و ترانشیپی و مسائلی از این دست در حوزه حمل و نقل بین المللی دارد. از کریدورهای تجاری هوایی گرفته تا پتانسیل ها در حوزه ترانشیپ، همزمان مسئله سواپ نفت و گاز هم می تواند به عنوان یک پروژه درآمد زا مورد توجه قرار گیرد. اما به نظر می رسد ما ظرف 4 دهه گذشته چندان به این توانمندی ها واقف نبودیم و در جهت بهره برداری مناسب از آنها برنامه مناسبی نداشته ایم؟                                                                                                                                                                                            
مسئله جنگ 8 ساله بسیار به عبور گذرگاه های هوایی از ایران ضربه زد. برای اینکه ما زیرساختهای لازم برای عبور هواپیماها از آسمان ایران را داریم. به هر حال یک هواپیمایی که می خواهد از یک مرز هوایی عبور کند متکی به پایگاه های زمینی است. ما تمام زیرساخت های لازم را به خوبی در اختیار داشتیم. اما متاسفانه در شرایط جنگی تمام هواپیماها مسیرشان را به جنوب خلیج فارس تغییر دادند. در وضعیت کنونی ما باید قابلیت هایمان را در بازار دوباره مطرح کنیم. یعنی بیاییم بگوییم شما وقتی هواپیمایتان از جنوب خلیج فارس عبور می کند حدودا در یک نشست و برخاست برای هر کاری، هفت هزار پا باید بیشتر هزینه کنید. این هفت هزار پا هم سوخت و هم انرژی و هم استهلاک موتور و همه چیز را در بر دارد. ما باید بتوانیم قابلیت هایمان را طرح کنیم، در سمینارهای بین المللی بنشینیم، گفتگو کنیم و بگوییم چه امکاناتی داریم.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
در حوزه ترانشیپ چگونه می توانیم هزینه های حمل و نقل را کاهش دهیم و بهره وری رو افزایش دهیم؟                                                                                                                                 
بنادر ما باید توسعه پیدا کنند. ما باید هزینه ای ورود و خروج کشتی ها را با شدت و به سرعت کاهش دهیم و به سطح قیمت رقابتی با دیگر بنادر منطقه برسیم. ما باید در فکر و عمل رقابتی باشیم.                                                                                                          
                                                                     
در حوزه سواپ نفت و گاز چطور؟                                                                                                                                                                                                                                                                            
سواپ نفت و گاز انجام می شود ولی عمدتا ترکمنستان علاقمند به سواپ با ما است. یکی از کارهای درست این است که ما در شمال دو پالایشگاه ایجاد کنیم یکی در خراسان یکی درگرگان و نفت وارداتی را همانجا مصرف کنیم، ما نفت را در شمال بگیریم کجا می خواهیم مصرف کنیم؟ شما اگر پالایشگاه آنجا ایجاد کنید با نفت ترکمنستان بعد معادلش نفت از جنوب بپردازید سواپ این می شود.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.