| کد خبر: 111807 |

◄ مشکل اصلی سپهتن چیست؟

تین‌نیوز|

کنترل عملکرد ناوگان حمل‌ونقل بار و مسافر، همواره از دغدغه‌های مسئولین ذی‌ربط بوده و هست، چنانکه در سال‌های اخیر دستگاه‌های متعددی بدین منظور طرح‌ریزی و حتی اجراشده است تا ایمنی راه‌ها و مسافرین ارتقاء یابد.

به گزارش خبرنگار تین‌نیوز، دوربین‌های کنترل سرعت، سامانه‌های تردد شمار، تابلوهای هشدار و اطلاع‌رسانی و سامانه کنترل سرعت « GPS » آفلاین که توسط پلیس‌راه برای ناوگان اتوبوس اجراشده است، ازجمله این دستگاه‌ها بودند تا بیش‌ازپیش ایمنی راه‌ها افزایش یابد.

در خصوص این موضوع گفتگویی داشتیم با حبیب رستمی، مدیر گروه پژوهشی فناوری اطلاعات در سازمان جهاد دانشگاهی صنعتی شریف که بخش اول آن در گزارشی با عنوان «سپهتن زیر ذره‌بین کارشناسان» در پایگاه خبری تین‌نیوز منتشر شد و اکنون ادامه این گفتگو را به شرح زیر می‌خوانید؛

مشکل اصلی این سامانه در حال حاضر چیست؟
یکی از مشکلات پروژه سپهتن این است که در این بخش از استانداردهای مناسب و لازم و معتبر جهانی استفاده‌ نشده و از استانداردی استفاده‌ شده که اساساً برای این کار ابداع نشده است؛ استاندارد مورد استفاده در سپهتن برای این است که حجم اطلاعات کمی را در فاصله کوتاه و با سرعت‌ پایین منتقل کند، در واقع از استانداردی استفاده کرده‌اند که بیشتر برای اجرای سامانه پرداخت الکترونیکی عوارض استفاده می‌شود و برای هدف سپهتن اساساً پاسخگو نیست.

در پرداخت الکترونیک عوارض، خودروها متوقف می‌شوند، حجم اطلاعات کمی نیاز دارند و از فاصله بسیار نزدیک اطلاعات مبادله می‌شود. درحالی‌که ما در سپهتن چنین چیزی نمی‌خواهیم؛ بنابراین استاندارد DSRC روی باند 8/5 گیگاهرتز که مخصوص پرداخت الکترونیکی عوارض است و در این سامانه استفاده‌ شده است، به‌هیچ‌وجه برای پاسخ به نیاز ما مناسب نیست.

چه استانداردی می‌تواند نیاز واقعی را در این خصوص برآورده کند؟
آن چیزی که ما برای سپهتن نیاز داریم با پروتکل ارتباطی مبتنی بر استاندارد 802.11p است که روی باند 9/5 گیگاهرتز کار می‌کند و می‌تواند نیازهای ما در این پروژه را تأمین بکند و به‌راحتی حجم بالایی از اطلاعات مثل تصویر راننده، اطلاعات ترافیکی کل مسیر و ... را در سرعت‌بالا و از فاصله دور ارسال کند. با این پروتکل، سامانه سپهتن می‌تواند تمامی اطلاعات را از فاصله مناسب برای پلیس‌ ارسال کند که مأمورین پلیس وقت اقدام داشته باشد.

نکته دیگر در مورد سپهتن این است که به‌هرحال در اتوبوس و سیستم حمل‌ونقل مسافر، تعداد زیادی مسافر وجود دارند که همه هم جان خود را دوست دارند و در خیلی از موارد این مسافران تذکرات لازم را به راننده می‌دهند، بنابراین جایی که باید بهای بیشتری به سپهتن بدهند سیستم حمل‌ونقل بار است یعنی در کامیون‌ها، تریلرها، کشنده‌ها و ... باید بسیار جدی‌تر گرفته شود. پس مشکل بعدی سامانه سپهتن در شرایط فعلی این است که محدود به اتوبوس‌ها شده است، درحالی‌که اتوبوس‌ها عوامل کنترلی نسبتاً خوبی دارند.

با توجه به مطالب عرض شده اگر به این مسائل توجه بشود و ایرادات آن برطرف شود، این پروژه قطعاً موفق خواهد بود، نه اینکه جزو اولین کشورهایی هستیم که این پروژه را اجرا می‌کنیم؛ اما با توجه به شرایط جاده‌ای که داریم، ما جزو کشورهایی هستیم که بیشترین بهره‌برداری را از این سامانه خواهیم داشت.

نکته بسیار حائز اهمیت دیگر این است که برخورد ما طوری نباشد که این دستگاه‌ها را نصب کنیم، هزینه آن را هم از رانندگان دریافت کنیم و فقط قصد کنترل کردن داشته باشیم. در این صورت رانندگان با طرح و اجرای صحیح آن همکاری نخواهند کرد. این دستگاه‌ها در همه جای دنیا زمانی به بهره‌برداری مطلوب می‌رسند که برای رانندگان هم منفعت داشته باشند و بتوانند رضایت کاربران را جلب کند.

اگر منفعت‌ها درست تعریف شوند، رانندگان حتی در صورت کنترل شدن و پرداخت هزینه، با طرح همراهی می‌کنند، رفتار ما در پروژه سپهتن به‌گونه‌ای است که رانندگان هیچ‌گونه احساس منفعتی نمی‌کنند، هرچند در کلان قضیه به نفعشان است، مثلاً یکی از اهداف پروژه سپهتن کنترل ساعت رانندگی رانندگان است به این معنی که نتوانند بیش از ساعت معینی رانندگی کنند، ممکن است در نگاه اولیه راننده با این موافق نباشد و بخواهد با بیشتر رانندگی کردن پول بیشتری دربیاورد، اما خب به میزان استاندارد رانندگی کردن به نفع خودشان است اما متأسفانه ما این‌گونه منافع را نمی‌بینیم.

به نظر می‌رسد زیرساخت‌هایی نیز برای این امر نیاز است، این زیرساخت‌ها شامل چه مواردی می‌شود؟
بله نکته دیگر اینکه اگر بخواهیم سپهتن به کارایی کامل برسد لازم است شبکه و زیرساخت‌های مناسبی هم داشته باشیم، باید دستگاه‌هایی را در جاده‌ها تعبیه بکنیم که به خودروها اطلاعات بدهند و از خودروها اطلاعات بگیرند، به‌عنوان‌مثال اگر بتوانیم سر پیچ‌های مهم دستگاهی تعبیه کنیم که بتواند اطلاعاتی مانند یخ‌زدگی، تصادف و راه‌بندان را به خودرو بفرستد رانندگان با حواس‌جمع و دقت بیشتری رانندگی خواهند کرد.

در دنیا امروزه نظر بر این است که باید از سامانه‌های فعال (اکتیو) استفاده شود نه غیرفعال (پسیو)، مثلاً ما از کیسه هوا استفاده می‌کنیم، درحالی‌که کیسه هوا به‌عنوان سامانه غیرفعال برای بعد از تصادف است. ما باید به سمت پیشگیری از تصادف برویم.

 اگر پروژه سپهتن به‌درستی اجرا شود می‌تواند عامل و پیشران توسعه کاربردهای فناوری ارتباطات خودرویی در کشور باشد که قابلیت ذاتی آن برقراری ارتباط و هشداردهی بین خودروها برای جلوگیری از وقوع تصادفات خودرویی است.
 
 

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 1

    درحالی‌که اتوبوس‌ها عوامل کنترلی نسبتاً خوبی دارند. عجب فرمایش نا پخته ای از تلفات اتوبوسی مشخص است که اعتبار این جمله زیاد بالا نیست اولویت این طرح ساماندهی وسایل حمل و نقل عمومی است با مسافر آغاز شده و در آینده به بار و غیره هم می رسد همچنان در آینده شامل خودرو های سواری هم خواهد شد اینکه سیستم فعال کنونی قابل استفاده هست یا نه را بهتر است با یک تحقیق میدانی و مراجعه به مراکز افتتاح شده جویا شوید

    • hrostamiQjdsharif. ac. ir 0 0

      اولاً اگر به متن این بخش از مصاحبه و بخش قبلی آن دقت شود، به خوبی گفته شده است که این پروژه چنانچه به درستی پیاده سازی شود و از استانداردهای مناسب در اجرای آن استفاده گردد، کاملاً مفید بوده و بر افزایش ایمنی حمل و نقل جاده ای مؤثر خواهد بود. اما با مقایسه بین آمار تصادفات اتوبوسها و کامیونها و تریلی ها، می توان دریافت که تصادفات ما در بخش ناوگان باری به مراتب بیشتراز اتوبوسها می باشد. آمار ارائه شده از سوی رئیس انجمن ایمنی راههای کشور در سال ۹۳ بیان می کند که تلفات ناشی از تصادفات اتوبوسها ۰.۷ درصد بوده است درحالیکه این آمار تلفات تصادفات ناوگان سنگین باری را در این سال ۳.۴ درصد نشان می دهد. یک دلیل این موضوع می تواند همان عامل کنترلی مسافران اتوبوسها باشد. اما اساساً بحثچیز دیگری است و سئوال کننده محترم باید به این مهم توجه داشته باشند که پروژه سپهتن به دلایلی که در بخش دوم مصاحبه آمده است، اساساً نمی تواند کارآیی مورد انتظار را داشته باشد. بر مبنای گفته های برخی کاربران سامانه، تجهیزاتی که اکنون در این پروژه بر روی اتوبوسها نصب می شود، در ۸۰ درصد موارد با شکست در ارسال اطلاعات به پاسگاهها مواجه هستند. برای صحت سنجی این موضوع نیاز نیست راه دوری برویم. کافی است به پاسگاه پلیس راه ابتدای آزادراه تهران - قم مراجعه کرده و از مسئولین این پاسگاه در مورد عملکرد سامانه سپهتن نظرخواهی شود. اصل و هدف این مصاحبه بیان واقعیتها، قابلیتها و مشکلات پروژه سپهتن برای توجه مسئولین ذیربط در سازمان راهداری و پلیس راه به راهکارهای برون رفت از وضعیت کنونی و هدایت این پروژه به مسیر صحیح آن بوده است.

      • 0 0

        جناب آقای رستمی عزیز حضرتعالی خود بهتر از همه استحضار دارید که اجرا و پیاده سازی هر پروژه ای آن هم در این سطح و با این محتوای نظارتی قطعا در ابتدا با نقایصی همراه است که به تدریج قابل حل می باشد پس بهتر است برای رسیدن به نتایج آن کمی صبور باشیم. فرمودید که سوانح کامیونی نسبت به اتوبوسی بیشتر است که استدعا دارم مستندات جنابعالی را در این خصوص ببینم اگر مقدور بود در همینجا قرار دهید البته آن هم با عنایت به طول مسیر و فراوانی سفرها

        • hrostami @ jdsharif. ac. ir 0 0

          با سلام و احترام. اولاً آمار مقایسه ای بین حجم تصادفات و تلفات ناوگان حمل و نقل باری و حمل و نقل مسافری در پاسخ قبلی به نقل از رئیس محترم ایمنی راههای کشور آورده شده است. در این باره لازم است به اهمیت جلوگیری از تصادفات ناوگان باری به دلیل حمل محموله های خطرناک توسط این ناوگان که گاه می تواند به فجایع ملی و زیست محیطی بسیار ناگواربیانجامد نیز توجه داشت. مستندات در این زمینه بسیار است و یک جستجوی ساده در فضای اینترنت شما را با گوشه ای از واقعیتهای این موضوع آشنا خواهد کرد. اما در مورد اینکه باید بپذیریم هر پروژه ای در ابتدای کار خود ممکن است با مشکلاتی همراه باشد و باید صبوری کرد تا این مشکلات برطرف شوند، البته این بیان تا حدودی صحیح است، اما در یک پروژه ملی آیا نباید از ابتدا یک معماری صحیح برای آن داشته باشیم؟ آیا نباید برای اجری آن از استانداردهای درست و معتبر استفاده کنیم؟ آیا نباید آن را به شیوه قانونی به مناقصه می گذاشتند تا از ظرفیت تخصصی کشور برای تعریف و اجرای آن بهتر استفاده می شد؟ در مصاحبه اینجانب سعی شده است با یک بیان منطقی، ضمن تأئید اصل و هدف پروژه، به مسئولین ذیربط گوشزد شود که اگر در جهت جایگزینی استاندارد کنونی برای ارتباطات بین خودروها با پاسگاههای پلیس راه اقدام نکنند، این پروژه همانند پروژه قبلی جی. پی. اس آفلاین با شکست همراه خواهد شد. در مصاحبه اینجانب به راهکارهایی اشاره شده است که اگر مورد توجه قرار گیرند، قطعاً همکاری و همیاری رانندگان ناوگان را برای پیشبرد اهداف پروژه به دنبال خواهد داشت. حال بفرمائید اگر به این نکات توجه نشود، آیا با صرف صبوری کردن، چیزی عوض خواهد شد؟ آیا پروژه در مسیر صحیح قرار خواهد گرفت؟ به هر حال اگر لازم باشد آمادگی داریم در یک میزگرد با مدیریت سایت تین نیوز و با دعوت از مسئولین محترم پروژه شرکت نموده و مسائل فنی و اجرایی آن را به همراه مستندات مربوطه برای تبیین هر چه بهتر راههای برون رفت از مشکلات کنونی مطرح نمائیم. هر چند این مطالب را تاکنون بارها و به شیوه های مختلف برای آگاهی مسئولین ذیربط اطلاع رسانی کرده ایم. با تشکر

  • مجید 3 0

    آقا دستگاه سپهتن دستگاه خوبیه ولی ساعت کاری 9 ساعت برای راننده اتوبوس زیاده همه خسته ان فقط به نفع صاحب ماشیناست شما باید طرف آدم های ضعیف باشید نه طرف سرمایه دارها

  • کاوندی 11 0

    گواهینامه جدید توی سیستم سپهتن جواب نمیدهد. و میگه گواهینامه شناسایی نمیشه. مشکل از کجاست.

  • کریم حیدریان 0 0

    بی کیفیت ترین و بی نظم ترین دستگاه این دستگاهاست چون که راننده روز قبل تخلف میکنه ۳روز بعد جریمه میشه وجریمه را ی راننده دیگه باید بدهد و دیگری این که در جاده های که کنار هم هستن(اتوبان۱۱۰سرعت وجاده قدیم ۱۰۰) اختلال جاده داریم و همش اخطار سرعت میدهد و جالبه جریمه صادر میشه و هیچ ارگانی هم جوابگو نیس